Seaborgium: Het element

Seaborgium is een element met symbool Sg en atoomnummer 106. Meest stabiele isotoop 271Sg heeft een halfwaardetijd van 1,9 minuten. Een meer recent ontdekte isotoop 269Sg heeft een langere halfwaardetijd (ca. 2,1 min). Experimenten met seaborgium hebben deze geplaatst in groep 6 van het periodiek systeem als zwaardere groepsgenoot van wolfraam .

Plaats van het element seaborgium in het periodiek systeem

Wetenschappers aan het Joint Institute for Nuclear Research in Dubna (Rusland) maakten hun ontdekking van het element 106 bekend in juni 1974. Zij hadden lood-208 ionen en lood-207 atomen beschoten met chroom-54 ionen met een apparaat dat bekend staat als de cyclotron. Ze meenden dat ze seaborgium-259 atomen hadden geproduceerd.
De ontdekking van het element wordt ook gemeld in september 1974 door het Lawrence Berkeley Laboratory, Ze produceerden de nuclide 263Sg door het beschieten van 249californium ionen met 18 zuurstof ionen. Het resultaat was een groepje seaborgium-263 atomen, een isotoop met een halfwaardetijd van ongeveer 1 seconde, en vier vrije neutronen volgens volgende vergelijking:

• 249Cf + 18O → 263Sg.

Recent zijn andere isotopen geproduceerd in de PSI in Switzerland door het element californium te beschieten met het element neon volgens:

• 248Cf + 22Ne → 266Sg + 4n

De redelijk stabiele isotoop, seaborgium-266 (Sb-266), heeft een halfwaardetijd van ongeveer 21 seconden. Het vervalt in rutherfordium-262 (Rf-262) onder invloed van alpha straling of door spontane splijting (SF).

Isolatie van een met het blote oog waarneembare hoeveelheid seaborgium is tot nu toe niet gelukt.
Seaborgium is een overgangsmetaal en het zwaarste lid van groep 6 in het Periodiek Systeem. De leden van de groep hebben oxidatietoestand +6, van seaborgium verwacht men dat ook.

Algemene eigenschappen van seaborgium

Chemische eigenschappen van het element seaborgium

Fysische eigenschappen van het element seaborgium

Isotopen van element seaborgium

De lichtste isotopen worden gesynthetiseerd door fusie tussen twee lichtere kernen en eveneens als vervalproducten, de zwaarste isotoop op deze manier geproduceerd door fusie is 271Hs, zwaardere isotopen zijn vervalproducten van zwaardere elementen.

De stabielste isotopen

Chemische eigenschappen geëxtrapoleerd

In waterige oplossingen lijkt seaborgium qau verbindingen en reacties op zijn lichtere soortgenoten molybdeen en wolfraam, die eveneens een stabiele +6 oxidatietoestand aannemen.

Samenvatting van de onderzochte verbindingen en complexe ionen

Nucleosynthese

Koude fusie experimenten

Deze paragraaf gaat over de synthese van kernen van seaborgium door "koude" fusie. Dit zijn processen die creëren samengestelde kernen met lage excitatie energie (~ 10-20 MeV), De aangeslagen kern vervalt dan tot grondtoestand via de uitzending van slechts één of twee neutronen.

Hete fusie experimenten

De synthese van atoomkernen van het element seaborgium door "hot" fusion . Dit is een proces die samengestelde kernen bij hoge excitatie-energie (~ 40-50 MeV, vandaar "heet") (excitatie-energie is de energie nodig om toestand van lage energie naar toestand van hogere energie te brengen) maken, wat tot een verminderde kans op overleving van splijting en quasi-splijting. De opgewonden kern vervalt vervolgens naar de grondtoestand via de uitstoot van 3-5 neutronen.

Als vervalproduct

Er zijn 14 bekende isotopen van seaborgium. 269Sg vergaat door alfa verval en spontane splijting, met een halfwaardetijd van ongeveer 2,1 minuten. 258Sg vergaat eveneens door alfaverval en spontane splijting en heeft een halveringstijd van 2,9 ms.

Nucleaire isomerie

Een nucleair isomeer is een metastabiele toestand van een atoomkern, die een gevolg is van de aangeslagen toestand van één of meer nucleonen (protonen of neutronen). Metastabiel impliceert dat de halfwaardetijd langer is dan de halfwaardetijd van een normaal aangeslagen atoom.

Toepassing

Seaborgium wordt alleen voor wetenschappelijke doeleinden gebruikt; het heeft geen praktische toepassingen wegens zijn zeer korte levensduur.

Milieu en volksgezondheid

Seaborgium komt vanwege zijn korte halveringstijd niet in het milieu voor.