CERN: het nabootsen van de oerknal

De deeltjesversneller, de LHC(large hadron collidor), staat in Genève, Zwitserland. Het is de grootste deeltjesversneller op aarde en er is 14 jaar aan gewerkt. Het is een miljardenproject geweest, want de bouw kostte 5 miljard euro. Het doel van deze deeltjesversneller is het nabootsen van de oerknal, een uniek experiment maar er zijn ook tegenstanders van de deeltjesversneller die zelfs denken dat de wereld zou kunnen vergaan door deze nabootsing.

De geschiedenis van de deeltjesversneller

Op 10 september 2008 werd de deeltjesversneller in gebruik genomen door CERN in Zwitserland. Er was echter een lek in en dus kan de deeltjesversneller nog niet beginnen met de experimenten. Wat houdt dat experiment eigenlijk in?
Deze deeltjesversneller is een ringvormige buis van 27 kilometer lang en ligt onder de grond. Er is een wolk van protonen die door middel van magneten wordt bewogen, de bedoeling is dat de protonen de snelheid van het licht bereiken. Via de andere kant van de deeltjesversneller wordt zo'n zelfde wolk voortbewogen en de bedoeling is dat deze twee wolken met elkaar botsen. Als dit lukt dan kan het wel eens zo zijn dat de oerknal nagebootst wordt. Na deze botsing moeten de resultaten natuurlijk nog worden geanalyseerd.

Op 30 maart 2010 is het dan eindelijk gelukt. De eerste protonen zijn met elkaar gebotst in de deeltjesversneller. Een unieke doorbraak die nog niet eerder gezien is. Na wat technische problemen bij de eerste 2 pogingen lukte het bij de derde poging, drie keer is scheepsrecht!

Wat willen onderzoekers ontdekken?

Met dit experiment willen wetenschappers antimaterie en de deeltjes van Higgs zoeken, ook wel de higgs-bosonen genoemd. Door deze deeltjes zouden alle andere deeltjes op aarde massa krijgen. Deze deeltjes zijn echter nog nooit waargenomen. Dit in tegenstelling tot antimaterie, we weten dat het bestaat en het is zelfs al een keer waargenomen in laboratoria. Er is echter geen spoor van te vinden in ons heelal. Antimaterie ontstaat tegelijkertijd met materie, als er materie ontstaat moet er antimaterie ontstaan om het in evenwicht te houden.

De uitslagen worden pas veel later bekend. Dit komt doordat het botsen van de protonen al weken of misschien zelfs wel maanden gaat duren. Daarna moeten ook nog eens de meetresultaten worden geanalyseerd. De verwachting is dat de resultaten na 2 jaar bekend zullen zijn.

Hoe uniek is dit project?

Deze deeltjesversneller is een uniek project. Europa heeft dan ook een voorsprong, want andere werelddelen/landen hebben dit niet. Landen als China en Japan willen ook heel graag deze kennis hebben, want kennis is nou eenmaal geld waard. Hetgene wat de onderzoekers willen is niet zozeer het geld, maar resultaten die onvoorspelbaar zijn en die daarom dus een heel andere kijk op de natuurkunde en scheikunde kan brengen.

Tegenstanders van dit experiment

Er zijn echter ook tegenstanders van dit experiment die het veel te gevaarlijk vinden om dit op aarde na te bootsen. Zij denken dat de impact van de te onderzoeken oerknal zo groot is dat er een zwart gat ontstaat. Dit zou betekenen dat de hele mensheid ophoudt te bestaan. Volgens CERN-onderzoekers is dit echter niet waar en lopen wij mensen geen risico.

Een zwart gat is wat er overblijft nadat een ster sterft. Een ster kun je zien als een hele verzameling kernbommen die na elkaar afgaan. Deze ster wordt alleen nog maar bij elkaar gehouden door de zwaartekracht. Als die kernfusies echter ophouden krijgt de zwaartekracht vrij spel. De ster krimpt en wordt heter: het wordt een supernova. Een supernova behoort tot de grootste explosies in het universum. Doordat de ster opvlamt met de kracht van honderden miljoenen tot miljarden zonnen verliest de ster materie. Een kern met een zeer sterke zwaartekracht blijft over. Zelfs het licht kan niet uit die kern ontsnappen en dat betekent dus dat er een zwart gat is ontstaan.