Wetenschappelijk onderzoek

Om nieuwe behandelmethoden en medicijnen te ontwikkelen is wetenschappelijk onderzoek nodig. Uiteraard zijn hier regels voor bedacht en worden medicijnen en behandelingen alleen onder strenge voorwaarden op mensen uitgeprobeerd of getest.

Vormen van wetenschappelijk onderzoek

Wetenschappelijk onderzoek kan in vele verschillende vormen gebeuren. Hier het belangrijkste onderscheid tussen allemaal;

Beschrijvend onderzoek	Stelt vast wat normaal is en wat afwijkt. Bijvoorbeeld het zuurstofgehalte in de longen bij pasgeboren baby’s
Experimenteel onderzoek	Er wordt opzettelijk iets aan een situatie gewijzigd om te kijken wat de gevolgen zijn
Therapeutisch onderzoek	Het onderzoek kan de deelnemers ten goede komen, bijvoorbeeld bij het testen van medicijnen of een behandeling op patiënten
Niet – therapeutisch onderzoek	Onderzoek dat de deelnemers niet specifiek ten goede komt, bijvoorbeeld het testen van medicijnen op vrijwilligers zonder aandoening

Strenge regels

Er zijn een aantal regels voor de deelnemers aan een wetenschappelijk onderzoek;

Kinderen jonger dan 12 jaar mogen zonder toestemming van een ouder of voogd niet meedoen aan een wetenschappelijk onderzoek,
Voor het doen van een onderzoek met meewerking van jongeren tussen de 12 en 18 jaar is, naast natuurlijk toestemming van het jongere zelf, ook toestemming van een ouder of voogd nodig,
Wilsonbekwame mensen mogen niet meedoen aan een wetenschappelijk onderzoek, tenzij het hen alleen maar ten goede kan komen.

Wilsonbekwaamheid

Wilsonbekwaam betekend (volgens de van Dale) letterlijk het niet in staat zijn een wil te bepalen en te uiten. Iemand die wilsonbekwaam is kan dus niet zeggen of hij wel of niet aan een wetenschappelijk onderzoek mee wil werken.

Klinische fasen in een wetenschappelijk onderzoek

Allereerst wordt een behandeling of nieuw medicijn natuurlijk uitgebreid onderzocht in een laboratorium, maar daarna wordt het in 4 fasen ook nog klinisch onderzocht;

Onderzoek naar bijwerkingen,
Onderzoek naar de werkzaamheid,
Vergelijking met de werking van een placebo,
Nacontrole

Placebo’s

Als een grote groep vrijwilligers mee gaat werken aan een onderzoek om een medicijn te testen, moet er altijd een controlegroep zijn. Het gaat dan bijvoorbeeld zo; een derde van de deelnemers krijgt daadwerkelijk het medicijn, een derde krijgt helemaal niets en een derde krijgt een placebo. Dit placebo is geen medicijn en werkt helemaal niet. Dit is om te controleren of mensen psychisch ook reageren op alleen het krijgen van een medicijn. We kennen allemaal het kind dat over buikpijn klaagt, je geeft het een vitamine C pilletje en de pijn is over! Als blijkt dat het deel van de mensen dat de placebo heeft geslikt dezelfde verbeteringen ondervindt als de groep die daadwerkelijk het medicijn heeft geslikt, is het waarschijnlijk zo dat het niet aan het medicijn ligt dat het beter gaat met de mensen.