Schrijven volgens de wetenschappelijke cyclus

Abstract
De meeste artikelen in journals (wetenschappelijk tijdschriften) beginnen met een abstract, een samenvatting. Hierin wordt kort het onderzoek uitgelegd aan de hand van vijf stappen:[OLIST]Aanleiding tot het onderzoek (theorie)

Kort overzicht uitvoering van het onderzoek
Belangrijkste resultaten van het onderzoek
Conclusies die daaruit getrokken kunnen worden[/OLIST]
Hoewel je dus de belangrijkste informatie krijgt via een abstract, is het zelden genoeg om alleen dat te lezen. Je kunt pas echt de methodiek van de wetenschapper(s) beoordelen als je daar het fijne vanaf weet. En je kunt pas echt beoordelen of de conclusies juist zijn als je het hele plaatje begrijpt.
Het is gebruikelijk dat het abstract in het Engels is, ook als het artikel in een andere taal is geschreven. Dit maakt het onderzoek toegankelijk voor de hele wereld.
Introductie
Deze wordt soms samengevoegd met de achtergrond in nummer 3, maar als deze op zichzelf staat, biedt het een uitbreiding van de aanleiding en reden tot het onderzoek.Achtergrond/Theorie
In dit deel legt de wetenschapper uit welke theorieën en eerdere kennis ten grondslag liggen aan het onderzoek. Hierin verwerkt de wetenschapper dus verwijzingen naar andere wetenschappelijke literatuur. Hij/zij legt nieuwe verbanden, toont discussies en contrasten.
Op basis van onderzoek en statistische berekeningen probeer je te bewijzen dat H0 niet waar is en we met redelijke zekerheid aan mogen nemen dat H1 waar is. Uiteraard totdat iemand anders of jijzelf dat weer met bewijs onderuit kan halen. Soms test een wetenschapper voor meerdere mogelijke uitkomsten en krijg je dus ook H2, H3, etc.
Methode
De methodesectie legt uit hoe het onderzoek precies is uitgevoerd. De wetenschapper beschrijft dus de precieze stappen van het experiment. Hierbij horen o.a. bij informatie over hoeveel proefpersonen er waren, welke leeftijd ze hadden, hoeveel mannen en vrouwen, of ze betaald werden, welke instructies ze kregen, welke apparatuur is gebruikt, waar het onderzoek werd afgenomen en hoe het experiment eruit zag.
Resultaten
Nadat duidelijk is geworden hoe het onderzoek heeft plaatsgevonden, worden de resultaten besproken. Het gaat hierbij puur om de statistische analyse. De wetenschapper legt uit welke statistische methode hij heeft toegepast en wat daarvan de resultaten waren.Een significant resultaat wil zeggen dat je met 95% of 99% zekerheid kan zeggen (de exacte hoeveelheid hangt af van het soort test en de data), dat het gevonden resultaat niet aan pure kans kan liggen. Er is dus nooit 100% zekerheid en wetenschappers houden dus altijd een slag om de arm. Statistische methoden werken goed, maar zijn niet volledig objectief. De wetenschapper maakt de keuze welke statistische testen worden uitgevoerd, wat natuurlijk ook afhangt van de aannames (hypothesen) die voor het begin zijn gedaan.
Discussie
In de discussie gaat de wetenschapper in op de betekenis van de gevonden resultaten. Het gaat dus om het interpreteren van de data en conclusies trekken. Ook zal de wetenschapper proberen het resultaat te generaliseren. Bij elk experiment zijn er beperkingen: je kunt niet alle kankerpatiënten testen. Maar je kunt wel, op basis van de kenmerken van jouw groep patiënten en het aantal dat je had, verwachtingen uitspreken in hoeverre dit voor iedereen zal gelden.Wetenschappers realiseren zich de beperkingen van onderzoek en doen aan het eind meestal aanbevelingen voor vervolgonderzoek. Het gaat dan bijvoorbeeld over suggesties met andere groepen proefpersonen, experimenten over een langere periode of het beantwoorden van een nieuwe vraag die in het experiment naar boven is gekomen. Op deze manier kan de cyclus weer van voren af aan beginnen met nieuwe theorie waaruit een hypothese kan worden afgeleid om te toetsen.
Soms worden de resultaten- en discussiesectie samengevoegd.