Geschiedenis en toepassingen van diamant

Het woord diamant is afgeleid van het Griekse woord “Adamas” wat onbreekbaar en onoverwinnelijk betekent. Diamant is gekend als de hardste materie en is tevens een van de belangrijkste mineralen die op aarde voorkomen. Deze materie werd een kleine 3000 jaar geleden voor het eerst ontdekt in India, welke tot de achttiende eeuw het enige land was dat deze stof exploiteerde. Wereldwijd is er grote vraag naar edelstenen voor de juwelenindustrie maar daarnaast worden ze ook gebruikt voor toepassingen in de elektronica, technologie en reclame. Diamanten zijn veel meer waard dan andere stenen door zijn exclusief karakter. Deze waarde wordt bepaald door verschillende factoren waaronder het gewicht, de kleur en de helderheid van het gesteente.

Geschiedenis

Voordat een diamant uiteindelijk bij ons terecht komt in de vorm van een ring, armband of ander sieraad werd deze reeds door tal van ervaren vakmensen en experts met unieke vaardigheden onder handen genomen, doorheen verschillende landen, om de ruwe diamant in zijn waardevolle en tevens zeer gegeerde vorm te gieten.

Diamanten werden voor het eerst ontdekt in India, meer dan 2.800 jaar geleden, langs de rivieren Penner, Krishna en Godavari. Net als bij goud ontstonden vervolgens de diamantmijnen waardoor de productie van edelstenen vrij snel op gang kwam. Aanvankelijk werden diamanten voornamelijk gewaardeerd voor zijn vermogen om licht te breken door zijn hoge thermische geleidbaarheid. Later werden deze stenen gebruikt voor decoratieve doeleinden en als religieus icoon bij Indiase talismannen als bescherming tegen het kwade.

Tijdens de Middeleeuwen werden diamanten heel populair en werden als zeer kostbaar beschouwd ongeacht de belangrijke factoren die moesten worden overwogen bij het bepalen van de waarde van een diamant zoals kleur,grootte,vorm enzovoort. De populariteit van deze diamanten en het publieke bewustzijn van de mensen leidden tot de creatie van mythes en verhalen over diamanten. Zo vertelt een mythe dat diamanten giftig zijn omdat ze ooit werden beschermd door slangen. Ook mythes waarin diamanten een vloek meedroegen van de echte eigenaar waren enorm populair. Door zijn populariteit werd diamant het smokkelwaar bij uitstek. Mijnwerkers slikten ze zelfs door in een poging om ze uit de mijnstreek te smokkelen.

Tot in de vijftiende eeuw werden diamanten voornamelijk gebruikt in Europa als sieraad in kronen en juwelen van koningen. De diamant stond symbool voor kracht, rijkdom en royalty. Zo is er het bekende kroonjuweel van Koningin Elizabeth II welke bestond uit 2868 diamanten, 273 parels, 17 saffieren, 11 smaragden en 5 robijnen. Een andere zeer bekende diamant was de “Heart of the Ocean” van Lodewijk XIV, een blauwe, hartvormige diamant die ook aan bod kwam in de film Titanic in 1997. De Koh-i-Noor tenslotte is de grootste diamant die ooit werd ontdekt. Deze werd gebruikt als ornament in de Indiase kroonjuwelen en werd later overgebracht naar Europa. Vandaag de dag maakt deze nog altijd deel uit van de Britse kroonjuwelen.

Andere bekende diamanten:

• The Great Star of Africa
• The Blue Hope
• The Excelsior
• The Regent
• De Golden Jubilee

Diamant en technologie

Tijdens de grote evolutie en snelle vooruitgang van de technologie hebben wetenschappers onnoemelijk veel apparaten ontwikkeld die de levenskwaliteit van de mens drastisch verbeterde. Een van die zaken is het gebruik van diamant en de toepassing ervan op de industrie.

De productie van diamant is sinds vorige eeuw sterk toegenomen en is niet meer specifiek gericht op de vervaardiging van edelstenen. In 2012 werd “Diamond Technology” uitgevonden wat stond voor de ontwikkeling van drie primaire rollen van diamant in de industrie. Zo wordt deze diamant gebruikt bij de productie van snijgereedschappen, als schuurmiddel in combinatie met andere materialen en als molen of polijstmachine wanneer deze wordt omgezet in poedervorm. Daarnaast vinden we diamant ook terug in toepassingen zoals veelhoek spiegels, kopieermachines en binnen aluminiumlegeringen en is het ook een belangrijke stof bij de ontwikkeling van beton, brillen, computerchips, keramiek, sloten, chirurgische instrumenten, ramen enzovoort. Het kan ook gebruikt worden bij de bewerking van kunststoffen, glazen en metalen.

Waarde bepalen

De kwaliteit en de waarde van een diamant kan worden bepaald aan de hand van vier kenmerken: kleur, zuiverheid, karaat en slijpkwaliteit.

Kleur

Hoogwaardige diamanten variëren van kleurloos tot geel. Kleurloze diamanten en diamanten met een hoog reflecterend vermogen zullen worden verkocht aan de hoogste prijzen. Gekleurde diamanten zijn doorgaans minder waard dan kleurloze diamanten.

Zuiverheid/helderheid

Afwijkingen, ruwheid en onvolkomenheden hebben een grote invloed op de waarde van een diamant. Hoe zuiverder de steen, hoe hoger de relatieve hardheid en hoe duurder hij wordt. De hardheid van een diamant (schaal van Mohs) wordt ingedeeld op een schaal van één tot tien waarbij tien het hardst is en dus niet kan worden bekrast, hetzij met een andere diamant.

Karaat

Karaat is een eenheid die het gewicht van de diamant aangeeft. Diamanten wordt geprijsd naargelang het aantal karaat wat niet wil zeggen dat een zware diamant altijd duurder zal zijn dan een minder zware. Er zijn echter andere factoren zoals kleur, zuiverheid en slijpkwaliteit die mee de waarde van de diamant zullen bepalen.

Slijpkwaliteit/maaksel

Dit verwijst naar de kwaliteit van de afwerking van een diamant. Meestal gaat het hier om de gladheid en de vorm welke invloed hebben op de geometrische uitstraling, de stijl en de glans van de diamant. Een diamant die perfect gepolijst is zal een sterk reflecterend vermogen hebben en is zodoende waardevoller dan een ruwe diamant welke het polijstingsproces niet heeft ondergaan.