Wat zijn Spiegelneuronen

Waarom worden voelen we ons ongemakkelijk als we iemand zien huilen. Waarom willen we een kind helpen dat onhandig zijn sokken aantrekt. Dat komt omdat in de hersenen van de aanschouwer, gedeeltelijk dezelfde neuronen actief worden als bij degene die huilt of het kind dat zijn sokken onhandig aantrekt. Spiegelneuronen zorgen ervoor dat we begrijpen wat anderen doen.

De ontdekking

De ontdekking van spiegelneuronen, zo’n tien jaar geleden, in de hersenen van makaken heeft een schok teweeggebracht in de neurologische wetenschap communiteit. Spiegelneuronen zijn cellen die werken op het moment dat de aap een bepaalde activiteit uitvoert maar ook wanneer hij een ander individu dezelfde activiteit ziet uitvoeren. Dezelfde soort cellen met een soortgelijk gedrag is ook bij mensen ontdekt. Er is veel gespeculeerd over de rol van deze neuronen en hun aandeel in fenomenen als: Imitatie, leren door observatie, empathie etc.

Het onderzoek

Door MRI scans te maken bij mensen hebben onderzoekers de activiteiten van de Spiegelneuronen geobserveerd en geanalyseerd. Een MRI scan laat de correlatie zien tussen veranderingen in de bloedstroom in een specifiek deel van de hersenen en bepaald gedrag of mentale activiteit. Dit onderzoek heeft laten zien dat er meer activiteit is in het menselijke spiegelsysteem wanneer mensen kijken naar activiteiten die zij kennen. Bijvoorbeeld; ervaren dansers hadden groter spiegel activiteiten wanneer zij keken naar danspassen uit hun eigen repertoire dan wanneer ze naar een andere dansstijl keken.
Onderzoeken naar het menselijk spiegel systeem heeft ook laten zien dat het spiegel systeem geactiveerd kan worden door alleen al naar een geluid van de activiteit te luisteren, zonder visueel de activiteit waar te nemen. Echter was er nog niet aangetoond of de spiegelneuronen ook werden geactiveerd als iemand alleen maar geluid bij een activiteit heeft waargenomen, maar zelf nog nooit de activiteit heeft gezien.

Emiliano Ricciardi, Pietro Pietrini en collega’s van de Pisa Universiteit hebben dit punt onder de loep genomen. Zij hebben MRI scans uitgevoerd op gezonde mensen met goed zicht en met mensen die blind geboren waren en dus nog nooit een visuele ervaring hebben gehad. Op deze manier wilde men kijken of de spiegelneuronen in beide doelgroepen hetzelfde was, of juist een verschil liet zien. De scans werden gemaakt terwijl de proefpersoon luisterde naar met de hand uitgevoerde activiteiten, zoals papier knippen en omgevingsgeluiden zoals een regenstorm. De proefpersonen werd ook gevraagd of zij met hun handen hetzelfde gebaar konden maken als waarvan zij het geluid hoorden. De ziende mensen kregen ook een test waarbij wel beelden aanwezig waren en ook daar moesten ze de bewegingen nabootsen.

Het resultaat

Het onderzoek wees uit dat er gelijke patronen zijn van neuro activiteit, bij de personen met de aangeboren blindheid en de ziende proefpersonen die zowel het geluid als de beelden te zien kregen. Het spiegel systeem werd niet geactiveerd door de omgevingsgeluiden, zowel bij blinden als ziende proefpersonen. Tevens werd in beide groepen de spiegel activiteiten verhoogd terwijl ze naar herkenbare geluiden luisterden in tegenstelling tot de onbekende geluiden.

Dit onderzoek laat zien dat visuele ervaringen niet noodzakelijkerwijs nodig zijn voor de ontwikkeling en het functioneren van de spiegelneuronen. De blinde proefpersonen hadden spiegelactiviteiten in dezelfde gebieden van de hersenen als de proefpersonen die zowel geluid als beeld hadden.

Samenvatting

Samenvattend; wanneer blinde mensen de activiteiten horen van anderen gebruiken ze hetzelfde netwerk en hersendelen die ziende mensen gebruiken . Dit past in het plaatje dat bepaalde hersendelen voor bepaalde activiteiten gebruikt worden door zowel ziende mensen als blinde mensen. Blinde mensen gebruiken hersendelen die normaal voor het zicht gebruikt worden om informatie te ontvangen over de vorm van een product en andere zintuigen zoals gehoor en aanraking. Het gebruik van het visuele deel van de hersenen voor non-visuele herkenning voor blinden, laat zien dat er geen visuele ervaring of visuele beelden nodig zijn om een beeld te vormen van producten of activiteiten.