Laboratorium onderzoek: D-Dimeer

De D-dimeer komt enkel in bloed voor. Het is een afbraakproduct van fibrine. Het is alleen aanwezig in het bloed als er een stolsel aanwezig is of is geweest. De D-dimeer komt vrij als gevolg van afbraak van het bloedstolsel. Een bloedstelsel bestaat uit een netwerk van fibrinedraden. Dit netwerk wordt met be-hulp van het eiwit plasmine afgebroken. Hierdoor lost het stolsel op. Door de afbraak van het fibrinenetwerk ontstaat D-dimeer. Normaliter is de hoeveelheid D-dimeer in bloed erg laag, behalve als er een stolsel in het bloed aanwezig is dat op dat moment wordt afgebroken.

De D-dimeer test wordt dus altijd gedaan met bloed. Dit bloed wordt afgenomen bij de patient door middel van een holle naald. Vervolgens wordt het buisje bloed naar het laboratorium gestuurd voor onderzoek naar de D-dimeer.
Deze test wordt gebruikt om de aanwezigheid van stolsels in het bloed op te sporen. Dit kan van belang zijn voor onderzoek naar eventuele aandoeningen die verhoogde bloedingneigingen kunnen veroorzaken.

De gemeten hoeveelheid D-dimeer is afhankelijk van de testmethode. Daarom variëren referentiewaar-den van de laboratoria Bij een normale D-dimeer waarde is het onwaarschijnlijk dat er bloedstolsels in het lichaam aanwezig zijn. Een verhoogde D-dimeer test geeft aan dat er een afwijkend hoog gehalte aan afbraakproducten van een fibrinenetwerk in het lichaam aanwezig is. Hierdoor kan de arts concluderen dat er een verhoogde stollingsactiviteit ergens in het lichaam aanwezig is

Sterk verhoogde D-dimeer komt voor bij:

• sepsis met gramnegatieve bacteriën
• immuuncomplex ziekten
• traumata
• Diffuse Intravasale Stolling (DIS)

DIS

Bij diffuse intravasale stolling wordt de bloedstolling in de vaten geactiveerd. Hierdoor worden stollingseiwitten onnodig verbruikt, dit kan leiden tot een bloedingsneiging. Tijdens een DIS is er een versnelde vorming en afbraak van fibrine. Deze intravascu-laire afzetting van fibrine is een reactie van het lichaam op een ziekte of aandoening, maar is eigenlijk onjuist en kan voor veel schade zorgen. Er zijn verschillende oorza-ken mogelijk zoals complicaties bij de bevalling, infecties, kwaadaardige tumoren en vasculaire schade. Men spreekt van DIS als er een verhoogde D-Dimeer concentratie aanwezig is in combinatie met een verlaging van de trombocyten en de stollingsfacto-ren.

Zwak verhoogde D-dimeer komt voor bij:

• diepe veneuze trombose
• longembolieen
• tijdens de zwangerschap
• bij sommige carcinomen
• acute promyeolocyten leukemie

De D-dimeer wordt bepaald op de analyzer. Dit wordt gedaan met behulp van een immunogeenbepaling. Dit is een bepaling waarbij er een antigeen antistof reactie plaats vindt. Hierdoor verandert de absorptie. Deze verandering wordt gedetecteerd en zo wordt de uitslag verkregen.