De Tiende Planeet - Johannes von Buttlar

Tussen de planeten Mars en Jupiter ligt de asteroïdengordel. Dit is een plek in ons zonnestelsel waar talloze brokstukken zich in de ruimte bevinden. Sommige zijn een paar meter in doorsnee, andere brokstukken zijn een paar kilometer breed. In het boek "de tiende planeet" van von Buttlar wat is uitgebracht in 1991 wordt dit mooi beschreven. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Waar komen de brokstukken vandaan?
• Asteroïdengordel, het begin of einde van een planeet?
• Phaëton, een mogelijke planeet
• Ons complete heelal op een Soemerische rolzegel
• Zijn mensen gecreëerd als slaven van een buitenaards volk?
• Adam, een diermens en een hemelse mens
• Nucleair incident in Mohenjodaro
• Ruimteschipbewijzen in de Bijbel
• Darwin en Dino's
• Kunnen mensen binnenkort tijdreizen?
• Conclusie: de aarde is verziekt door Phaëton-machthebbers

Waar komen de brokstukken vandaan?

Moderne astronomen kunnen de oorsprong van de brokstukken niet duiden; er zijn enkele vermoedens; maar Johannes von Buttlar, een Duitse populair wetenschappelijk onderzoeker meent te weten hoe de asteroïdengordel daar ontstaan is; lange tijd geleden is de planeet Phaëton uiteen gespat.

Asteroïdengordel, het begin of einde van een planeet?

De asteroïdengordel of planetoïdengordel wordt volgens de officiële wetenschap op een andere manier gevormd, alhoewel men toegeeft dat alle wetenschap hierover aannames en vermoedens zijn. De academische astronomen vermoeden dat de gordel is ontstaan door samenklontering van kleinere brokstukken en onderlinge invloed van de zwaartekracht. Men denkt dat vanuit deze planetoïdengordel een nieuwe planeet kan ontstaan. In eerste instantie klinkt het verhaal van von Buttlar logischer, namelijk dat het een gevolg is van een geëxplodeerde planeet. Von Buttlar is daarmee niet de enige die dit zegt want in 2005 zegt Stan Deyo tussen neus en lippen door hetzelfde tijdens zijn lezing waarin hij de werking van de anti-zwaartekracht motor uit de doeken doet. Overigens sprak Johannes Kepler ook van een planeet tussen Mars en Jupiter. Daarbij spreekt een Russische universiteit van de Phaëton-hypothese; hier wordt de theorie dus serieus genomen.

Phaëton, een mogelijke planeet

Twee sterrenkundigen uit de 18e eeuw; Titius en Bode berekenden de logica van de onderlinge afstand der planeten en hun plaats ten opzichte van de zon. Op grond van een vergelijking die ze ontdekten kwamen ze tot de conclusie dat er tussen Mars en Jupiter een planeet moest zijn! Ze hebben naarstig gezocht maar konden niets anders vinden dan het gruis der planetoïdengordel. De Titius-Bode wet wordt in de wetenschap algemeen geaccepteerd. Sinds de ontdekking van Titius en Bode wordt ook gesproken over Phaëton, de hypothetische planeet.

Ons complete heelal op een Soemerische rolzegel

Het eerste bewijs waar von Buttlar mee komt is een kaart van ons zonnestelsel van 4000 jaar terug. Sumeriërs hebben destijds op een rolzegel een kaart van ons zonnestelsel gemaakt met precies de juiste relatieve afstand, volgorde en verhoudingen van de planeten onderling. Er is alleen een maar; de Sumeriërs hadden tien planeten op de kaart gezet. We kennen tegenwoordig maar negen planeten. Dit doet gelijk een ander probleem oprijzen; in de moderne geschiedenis kende men in de Renaissance tijd zes planeten. De overige drie zijn zo klein en ver weg dat ze pas later ontdekt zijn; in 1930 ontdekte de mensheid de laatste van de negen planeten; Pluto. Hoe kan het dat de 4000 jaar oude Sumerische beschaving niet aan hedendaagse astronomische kennis onderdoet? Hoe konden ze de in 2006 tot dwergplaneet gediskwalificeerde Pluto al kennen?

Zijn mensen gecreëerd als slaven van een buitenaards volk?

Goed, aangenomen dat de hypothese van een verloren planeet werkelijk waar is, gaat von Buttlar op zoek naar andere aanwijzingen in de Sumerische literatuur. Hierin wordt een Godenvolk beschreven dat van de hemel komt. Men sticht op aarde een samenleving. Maar het volk vindt dat het te hard moet werken. Daarom wordt een extra slavenvolk geschapen; men maakt nieuwe mensen die als dommekracht moeten dienen en het zware werk moeten doen opdat de Goden zich kunnen tegoed doen aan allerlei aardse genietingen. Naar aanleiding van de verhalen uit de Sumerische literatuur met dit thema is von Buttlar tot de conclusie gekomen dat wij mensen door deze Goden geschapen zijn. Ook in dit argument vindt von Buttlar een medestander namelijk Sitchin, die ook een groot deel van zijn leven wijdde aan bestudering van de geschreven Sumerische historie. De annunaki, zoals de goden genoemd worden zijn de bewoners van de voormalige planeet Phaëton die net op tijd voor de grote ramp gevlucht zijn.

Adam, een diermens en een hemelse mens

Vervolgens gebruikt von Buttlar esoterische kennis waarin verhaal wordt gedaan van twee verschillende soorten Adams. Een hemelse Adam en een diermens Adam. Dit staat beschreven in onder meer het Gilgamesh-epos, de geheime leer van Blavatsky, en het komt uit de Joods-occulte traditie van de Kabbala. De diermens zou dan de Neanderthaler-mens kunnen zijn. In grote lijnen komt zijn theorie erop neer dat de Goden van Phaëton zich vermengd hebben met de diermensen waaruit een nieuw ras ontstond; de moderne mens.

Nucleair incident in Mohenjodaro

Mohenjodaro is een stad die in het huidige Pakistan ligt. De stad is van de ene op de andere dag gesmolten. Mohenjodaro betekent “Heuvel der doden”. Alle wegen hier lopen kaarsrecht en in schaakbordpatroon, daarom wordt het Manhattan van de oudheid genoemd. Er was een perfect rioleringsstelsel, een luchtverwarmingstelsel, een overdekt zwembad van 72 m2 en het hield contact met vele gebieden verspreid over de wereld, tot aan Paaseiland toe! Men heeft skeletten van mensen gevonden waarvan het lijkt alsof ze tijdens een vlucht zijn geveld. Mensen waren plotseling dood. Ook vele gesteentes zijn er gesmolten. Russische onderzoekers hebben gemeten dat sommige skeletten een verhoogde radioactiviteit hadden. Deze feiten leiden bij verschillende wetenschappers tot het denkbeeld dat de stad getroffen moet zijn door een radioactieve explosie. In de Mahabharata, een oud Indiaas epos wordt de vernietiging van deze stad beschreven als “een gloeiende zuil van rook en vlammen, lichtend als 10.000 zonnen, verhief zich in zijn glans, een onbekend wapen,...” Zelfs Oppenheimer, uitvinder van de atoombom (Manhattan-project) moest toegeven dat deze beschrijving nog het meest doet denken aan de ontploffing van een atoombom.

Ruimteschipbewijzen in de Bijbel

In de bijbel zijn meerdere verklaringen te vinden die doen denken aan een beschrijving van moderne apparatuur zoals de getuigenis van profeet Ezechiel. De NASA ingenieur Josef Blumrich gebruikte de beschrijving van Ezechiel als richtlijn voor een ontwerp van een ruimteschip. Overigens vindt in deze theorie von Buttlar meerdere medestanders waarvan de belangrijkste Erich von Däniken is. Er zijn nog legio andere aanwijzingen in de bijbel die von Buttlar gebruikt.

Darwin en Dino's

Belangrijk is te melden dat deze theorie in strijd is met de evolutietheorie van Darwin. Volgens evolutiebiologen bestaat de moderne mens nog maar 60.000 jaar. Anderen zeggen dat de mens 100.000 tot 300.000 jaar oud is. De dinosauriërs zijn 60 miljoen jaar geleden uitgestorven. Hoe kan het dat er op de wereld verhalen en illustraties zijn van mensen die samenleven met de dino's? In dit boek staan voorbeelden van zulke tekeningen. Het antwoord moet natuurlijk zijn dat de theorie van de evolutiebiologen niet klopt. De geschiedenis van de mensheid is heel anders verlopen. Volgens von Buttlar kan het heel goed dat er al 60 miljoen jaar geleden mensen op aarde rondliepen. Het bezoek van de Goden in Sumerië is één van de vele godenbezoeken geweest aan de mensheid. Verschillende literatuurbronnen vertellen dat vijfmaal een vernietiging van de menselijke samenleving, een zondvloed, heeft plaats gehad op aarde.

Kunnen mensen binnenkort tijdreizen?

Aan het eind van het boek behandelt von Buttlar enkele UFO-zaken en doet hij bespiegelingen over tijdreizen en meerdere dimensies. Deze bespiegelingen geven aan dat de voortschrijdende inzichten van technologen en wetenschappers er wel eens toe zouden kunnen in leiden dat mensen in de toekomst verre ruimtereizen gaan maken die nu nog onmogelijk geacht worden.

Conclusie: de aarde is verziekt door Phaëton-machthebbers

De bewoners van de planeet Phaëton hebben het klimaat op hun planeet dermate verziekt door vervuiling en oorlog dat de planeet totaal is verwoest. Hij waarschuwt de mens voor een herhaling van de geschiedenis. Als de mens nog even doorgaat met het vernietigen van onze wereld dan zal uiteindelijk de aarde zelf het begeven. Deze nieuwe zondvloed kunnen we als mensheid voorkomen.