Cryptex, informatie over dit raadselachtige voorwerp

In het populaire boek the Da Vinci Code, geschreven door Dan Brown, is de cryptex een van de mysterieuze objecten die door Robert Langdon en consorte gevonden wordt. Deze moeten zij zien te openen, opdat ze de aanwijzing in het hart van het object kunnen vinden. Dit is echter een moeilijke zaak. Wanneer niet de juiste code wordt ingevoerd, zal een verterende vloeistof het document in het hart van de cryptex onleesbaar maken. Maar wat is een cryptex nou precies?

De oorsprong van het woord cryptex

Gek genoeg bestond het woord cryptex niet tot het jaar 2003. In dit jaar verscheen the Da Vinci Code. Het woord cryptex is door auteur Dan Brown bedacht. Het neologisme is opgebouwd uit twee bestaande woorden: cryptology en codex. Cryptogoly is het zoeke naar verborgen tekens en aanwijzingen. Codex is onder andere een benaming voor het boek zoals wij dat tegenwoordig kennen. Er zijn aanwijzingen dat Dan Brown een codex en een boekrol als hetzelfde ziet, hoewel deze wel degelijk van elkaar verschillen. Dit verklaart waarom een codex eruit ziet als een boek en een cryptex omschreven wordt als een rol.
In het boek, the Da Vinci code staat geschreven dat de cryptex door Leonardo Da Vinci werd ontworpen. Notities en informatie over dit ontwerp zouden in een van zijn geheime dagboeken te vinden zijn. Men trekt in twijfel of dit daadwerklijk het geval is.

Hoe ziet de cryptex eruit?

De cryptex in de Da Vinci code wordt omschreven als een cilinder die bestaat uit vijf donut vormige schijven gemaakt van marmer. Deze schijven zit aan elkaar vast via een zeer breekbare contructie die gemaakt is van een legering die bestaat uit zink en koper. In de randen van de schijven staat het alfabet gekerft. Verder kunnen de schijven allen afzonderlijk draaien. Wanneer het wachtwoord gespeld staat, kan de cryptex open. Dit komt de contructie van de binnenkant van de cryptex. Deze werkt zoals een gewoon slot ook werkt. In het hart van de cryptex bevind zich de geheime boodschap. Er is echter nog een addertje onder het gras. Iemand die probeerd met brute kracht de cryptex te openen zal nooit achter de boodschap komen, want rondom het papyrus bevind zich een fragiel stuk glaswerk dat gevuld is met een vloeistof waarin het papyrus oplost.

Het nut van een cryptex

Vroeger had een cryptex zeker veilig kunnen zijn. Men had het object niet kunnen openen zonder code. Maar omdat de vloeistof die zich in de cryptex bevind, azijn, in werkelijkheid geen papyrus kan verteren, had iedereen die dit wist de cryptex ook best met brute kracht kunnen openen. Verder had men kunnen proberen de vloeistof te bevriezen en vervolgens de Cryptex kapot te maken. Dan had de vloeistof nooit de mogelijkheid gehad het papyrus aan te tasten. Tegenwoordig heeft een cryptex uberhaupt geen zin meer. Met de hulp van rontchenfoto’s kan de code van de cryptex namelijk makkelijk achterhaald worden.

Of de cryptex nou nut heeft of niet, het blijft een voorwerp dat veel mensen tot de verbeelding spreekt. Zeker is het ook dat het the Da Vinci code interessant heeft gemaakt. Er zijn tegenwoordig mensen die cryptexen maken en deze verkopen. Hier blijkt best een markt voor te zijn. Het kan echter ook leuk zijn om er zelf een te maken. Een idee voor eencryptexsuprise misschien.