Wat is een elektrofysioloog?

Als mensen over het beroep elektrofysioloog horen, vragen ze zich waarschijnlijk af wat dit is? Een elektrofysioloog houdt zich bezig met de hersenactiviteit van hersencellen. Belangrijker voor mensen is de vraag: Wat zijn de voordelen van elektrofysiologie? En hoe kun je een elektrofysioloog worden?

Wat is een elektrofysioloog?

Een wit, glibberig plagje ligt op een schaaltje onder een indrukwekkend grote microscoop. Een meter daarnaast staat een monitor, en daarop zien we het tientallen malen uitvergrote beeld. Het lijkt een maanlandschap met kraters.
Wanneer een laser aangezet wordt, word het plakje verlicht als een toneelspeler door een volgspot. Onmiddellijk verandert het beeld op de monitor. We zien een netwerk van helverlichte tentakels.
Dit netwerk van tentakels zijn de hersencellen en de verbindingen ertussen.

Als elektrofysioloog bestudeer je in een laboratorium hoe hersencellen leren. De hersenen zijn simpel gezegd, één groot elektronisch circuit. Hersencellen zenden elektronische signalen naar elkaar. En daardoor kunnen de verbindingen tussen de cellen sterker worden. Hoe sterker een verbinding, hoe sterker een herinnering. Omdat het analyseren van de hersenen van een levend dier erg lastig is, gebruikt een onderzoeker de hersenen van dode muizen. Daarmee kun je het leerproces nabootsen.

Wat doet een elektrofysioloog?

Hersencellen kunnen de elektrische pulsen met elkaar uitwisselen: naar elkaar verzenden, en weer van elkaar ontvangen. De elektrofysioloog kan met een elektrode een elektrische puls geven aan een cel in het plakje hersenen die gaat zenden. Deze puls reist vervolgens door naar een ontvangende cel. Zo ontstaat een herinnering. Maar hoe meet je hoe goed die cel geleerd heeft?
Simpel: door te kijken hoe sterk het signaal is dat bij de ontvangende cel is binnengekomen. Dat alles gebeurt onder de microscoop. Een holle, glazen naald met een scherpe punt hangt boven het plakje hersencellen. Een onderzoeker glijdt vervolgens met zijn vingers over een bedieningspaneel. Daarmee kan hij de robotarm besturen die de naald vast heeft. Langzaam laat hij de punt zakken, zodat deze precies op die ene ontvangende hersencel terecht komt die hij heeft uitgekozen.
Deze vloeistof geleidt elektriciteit, en staat in verbinding met een apparaat dat de stroomsterkte meet. Op deze manier kan een elektrofysioloog dus de elektrische activiteit van de cel bepalen.

Voordelen van elektrofysiologie?

Hoe goed de hersenplakjes leren, kan de elektrofysioloog beïnvloeden. Bijvoorbeeld door in bepaalde hersencellen een stofje in te spuiten. Soms blijken de hersencellen mét die stof de elektrische pulsen beter door te geven, en soms blijkt dat ze juist slechter leren. Zo kan een elektrofysioloog erachter komen welk effect bepaalde stoffen op de hersenen hebben.

Interessant natuurlijk, maar wat kun je daar mee? Dit is nog heel fundamenteel onderzoek. Elektrofysiologen willen vooral de kennis over de hersenen vergroten. Maar uiteindelijk komen er toepassingen. Een van de stoffen die op dit moment bestudeert worden, is betrokken bij het ontstaan van epilepsie. Misschien kan door dit soort onderzoek uiteindelijk iets tegen die ziekte worden gedaan.

Hoe word ik elektrofysioloog?

Ook hersencellen doormeten? Dan is een universitaire studie biologie of natuurkunde een goed begin. Tijden de opleiding biologie is het aan te raden om te kiezen voor de afstudeerrichting ‘neurobiologie’. Maar uiteindelijk leer je het vak ‘elektrofysiologie’ pas in de praktijk.