Celorganellen in een eukaryoot

Alle organismen, of het nu planten, schimmels, honden of mensen zijn bestaan uit cellen. Dit is dan ook het kleinste levende deel wat bestaat. De cel is uitgerust met een aantal organellen om te zorgen dat de cel kan bestaan en zichzelf kan reproduceren. De celorganellen hebben elk een specifieke rol. Hier worden de belangrijkste onderdelen opgesomd en uitgelegd.

Celkern:

De celkern of nucleus komt alleen voor bij eukaryotische cellen en bevat het DNA. Het DNA wat staat voor desoxyribosenucleinezuur is het erfelijke materiaal van de cel en is nodig voor alle processen in en om de cel en is nodig voor de voorplanting en reproductie.

Endoplasmatisch reticulum:

Het endoplasmatisch reticulum zit om de celkern heen en bestaat uit twee delen. Het ruwe endoplasmatisch reticulum, en het gladde endoplasmatisch reticulum. Het ruwe endoplasmatisch reticulum bevat veel ribosomen waardoor het snel eiwitten kan synthetiseren van het RNA dat uit de celkern komt. Het gladde endoplasmatisch reticulum zorgt voor een verdere vouwing van de net gesynthetiseerde eiwitten.

Ribosomen:

Ribosomen komen overal in de cel voor maar zitten vooral op het ruwe endoplasmatisch reticulum. Ze zorgen voor de eiwitsynthese door van RNA, een aminozuurketen te synthetiseren door middel van peptidebindingen. De eiwitten worden verder afgemaakt in het gladde endoplasmatisch reticulum en in het golgi apparaat.

Golgi apparaat:

Het golgi apparaat is het vervoer organel van de cel. Het golgi apparaat zorgt voor de verplaatsing van voedingsstoffen, eiwitten en afvalstoffen door de cel en verplaatsing in en uit de cel. Het golgi apparaat bestaat uit een cis kant en een trans kant. Als een net gesynthetiseerd eiwit nodig is buiten de cel komt deze bij de cis kant van het golgi apparaat. Deze maakt het eiwit als het nodig is verder af en verpakt hem daarna in een lipide omhulsel wat lijkt op het celmembraan van de cel. Deze vestikel verlaat aan de trans kant het golgi apparaat en word richting het celmembraan gebracht. Deze vestikel versmelt met het celmembraan zodat de stoffen of eiwitten buiten de cel komen.

Mitochondriën:

De mitochondriën zijn de energiecentrales van de cel zorgen voor de energie die nodig is voor allerlei processen. Ze halen energie uit voedingstoffen en maken hier door middel van glycolyse, de citroenzuurcylcus en oxidatieve fosforylering ATP van. ZE gebruiken als beginproducten zuurstof en glucose en de afvalproducten zijn koolstofdioxide en water.

Chloroplasten:

Chloroplasten ook wel bladgroenkorrels genoemd komen voor in alle groene delen van planten, algen en in ciano bacteriën. Ze zetten onder invloed van zonlicht koolstofdioxide en water om in glucose en zuurstof. Dit proces heet fotosynthese. Ze doen als het waren het tegenovergestelde van de mitochondriën. Er zijn 2 processen te onderscheiden in de fotosynthese. Als eerste vind de lichtreactie plaats en ten tweede de calvincyclus.

Vacuole:

Een vacuole komt voor in de plantencel en in enkele eencellige diertjes. Deze zorgt voor de stevigheid van de plantencel en voor de kleur van eventuele bloemen. Ze zorgen voor de eventuele opslag van voedingsstoffen, toxische stoffen en kleurstoffen.

Lysosomen:

Dit zijn de afvalverwerkers van de cel. Als andere celorganellen bijvoorbeeld verouderd raken en niet meer functioneren zorgen de lysosomen ervoor dat dit celorganel word omsloten door de lysosoom en vervolgens wordt opgelost. Ditzelfde geldt voor onnodige of niet werkende eiwitten.

Cytoskelet:

Het cytoskelet zorgt voor de stevigheid in de cel. Het is opgebouwd uit meerdere eiwitten aan elkaar (polymeren). Er zijn 3 soorten of filamenten. Dit zijn in volgende van klein naar groot: microfilamenten, intermediaire filiamenten en microtubili.

Centrosoom:

Het centrosoom verdubbeld bij de celdeling en zorgt voor het uit elkaar gaan van de 2 nieuwe cellen en voor het op een goede manier scheiden van het DNA.