De sleephopperzuiger

De sleephopperzuiger is een van de belangrijkste baggerwerktuigen in de baggerindustrie. Deze schepen worden constant ingezet voor uitdiepen van havens en vaarwegen, en landaanwinningsprojecten overal ter wereld. Het zijn zelfvarende schepen met een laadruim waarin materiaal wordt vertransporteerd dat opgezogen is door middel van de eigen baggerinstallatie.

Historie

De eerste sleephopperzuigers kwamen aan het eind van de 19e eeuw op de markt, en hebben sindsdien een indrukwekkende ontwikkeling doorgemaakt. Na de Tweede Wereldoorlog heeft de dieselmotor er voor gezorgd dat er meer vermogen beschikbaar was voor voortstuwing en de baggerinstallatie, en is de schaalvergroting begonnen. Rond de jaren 60 hadden de hoppers nog een capaciteit van maximaal rond de 3.000m3, maar dit is rond 2010 al gegroeid naar de 45.000 m3 laadcapaciteit.
De sleephopperzuiger wordt in de waterbouw-industrie ook wel 'hopper' of TSHD (Engelse acroniem voor 'Trailing Suction Hopper Dredger') genoemd.

Beschrijving

De sleephopperzuiger is een zelfvarend schip, dat zichzelf met gebaggerd materiaal kan laden en lossen. Het schip is uitgerust met een of twee zuigbuizen, welke aan de romp van het schip bevestigd zijn. Aan de zuigbuizen en binnen in het schip zorgen zware centrifugaalpompen ervoor dat grond opgezogen kan worden, om vervolgens in het laadruim (beun) gedeponeerd te worden. Naast de baggerinstallatie is het schip uitgerust als ieder ander zeeschip met een brug, accommodatie en machinekamer.

Werkmethodiek

Het werktuig is ontworpen om te varen tijdens het baggeren. Bij aankomst in het baggergebied wordt de snelheid van het schip verminderd tot zo'n 3-4 km/hr, en worden de zuigbuizen overboord gehesen. De zuigkoppen welke aan het eind van de zuigbuizen gesitueerd zijn, laat men tot op het zeebed zakken. Met behulp van zware centrifugaalpompen wordt vervolgens zeewater opgezogen via de zuigkoppen, waardoor zand dat met het water mee spoelt het schip in gezogen wordt. Het water/zand mengsel wordt vervolgens in het laadruim van het schip gepompt, waar het zand bezinkt en het water weer overboord spoelt.

Als het schip zijn maximale lading heeft bereikt, worden de zuigbuizen weer aan boord gehesen en vaart het schip naar de loslocatie waar het gebaggerde materiaal naartoe moet. Bij aankomst wordt door middel van de los-installatie het gebaggerde materiaal overboord gezet. De meeste sleephopperzuigers zijn anno 2014 uitgerust met meerdere los-mogelijkheden:

Dumpen

Door middel van bodemdeuren onderin het laadruim kan het schip de gehele lading in een keer dumpen onder het schip. Dit neemt slechts enkele minuten in beslag.

Rainbowen

In het laadruim wordt door middel van watertoevoeging het zand weer verpompbaar gemaakt, waarna de zware baggerpompen het weer op kunnen zuigen. Door het mengsel vervolgens met hoge druk door een spuitstuk voorop het schip te persen, wordt het materiaal door de lucht op het land gesproeid. Aangezien het baggermateriaal met een mooie boog overboord wordt gepompt, lijkt dit op een regenboog (Engels: rainbow) van een mengsel van water/zand. Deze methode wordt veelvuldig toegepast bij landaanwinningsprojecten.

Persen

In plaats van het mengsel via een spruitstuk uit het schip te pompen, wordt het via een persleiding naar het land op gepompt. Hierdoor kan het zand tot kilometers landinwaarts van het schip vertransporteerd worden.

Nadat het schip de lading gelost heeft op een van bovenstaande manieren, vertrekt het weer naar het baggergebied om een volgende lading op te halen.

De sleephopperzuiger zal altijd de belangrijkste rol blijven spelen in de baggerindustrie door zijn flexibele inzetbaarheid.