De indrukwekkende jachtmethode van de Tyrannosaurus rex

De Tyrannosaurus rex was één van de grootste roofdieren uit de prehistorie. Hij stond 65 miljoen jaar geleden bovenaan de voedselketen. Wetenschappers hebben ontdekt dat hij hoogstwaarschijnlijk in een groep jaagde. Sporen laten namelijk zien dat hij op een tactische wijze aan zijn voedsel kwam. Tijdens de jacht liepen ze op grote afstanden symmetrisch naast elkaar, om vervolgens hun prooi in te sluiten. Hun jachtmethode zou vergelijkbaar zijn met die van hedendaagse wolven. Dit zorgt ervoor dat grotere en snellere prooidieren gevangen kunnen worden, dan wanneer zij als individu te werk zouden gaan. Door middel van CT scans zijn onderzoekers te weten gekomen over het grote formaat van de hersenen die het dier had.

De jachtmethode van de Tyrannosaurus rex

• Aanwijzingen voor een gezamenlijke jachtcultuur
• De verschillende voordelen van een samenwerking
• Een hoog ontwikkelde intelligentie
• De overeenkomsten met hedendaagse roofdieren

Aanwijzingen voor een gezamenlijke jachtcultuur

Onderzoekers dachten in het verleden dat de Tyrannosaurus rex alleen jaagde. Skeletten en overblijfselen van deze dinosaurus werden namelijk afzonderlijk van elkaar gevonden. De intelligentie om samen te kunnen werken zou slechts bij grote zoogdieren ontstaan zijn. Voetafdrukken die gevonden zijn in Canada, blijken echter de sporen te zijn van drie verschillende Tyrannosaurussen. Waarschijnlijk waren de dieren gezamenlijk op jacht. Andere grote roofdieren uit de prehistorie hebben óók aanwijzingen achtergelaten met betrekking tot een gezamenlijke jacht. Elders in Canada, heeft men namelijk meerdere botten gevonden van verschillende Albertosaurussen. Dit was echter geen doorslaggevend bewijs, omdat de roofdieren mogelijk in een "natuurlijke val" terecht waren gekomen. De La Brea teerputten in Los Angeles zijn hier een voorbeeld van, waarbij de roofdieren verstrikt konden raken in het natuurlijk asfalt. Het teer is meestal verborgen met bladeren en zand, waardoor het niet opvalt. Het eerste bewijs is doorslaggevender, hierbij werden er namelijk diverse sporen gevonden over een groter gebied. Omdat er normaal gesproken slechts één afdruk wordt gevonden, is dit zeer uniek.

Symmetrische sporen van Tyrannosaurussen

Wetenschappers hebben in de buurt van de sporen iets opmerkelijks gevonden. Andere dinosaurussoorten, zoals de Hadrosaurus, liepen namelijk in verschillende richtingen. Deze sporen zijn ontstaan vanwege een rivier die overgelopen was vanwege een hoge waterstand. Na een vulkaanuitbarsting is er een laag vulkanisch as overheen gekomen. Het desbetreffende gebied bestrijkt maar liefst een oppervlakte van 60 bij 4 meter. Hieruit kan opgemaakt worden dat de symmetrische sporen het gevolg is van Tyrannosaurussen die bewust samen bleven. De omgeving had de dieren namelijk niet geforceerd om dezelfde richting op te lopen. Hieruit kan geconcludeerd worden dat de Tyrannosaurus wel degelijk samenwerkte met zijn soortgenoten.

Een belangrijke vondst in Mongolië

Wetenschappers hebben in Mongolië meer bewijs gevonden voor een sociale structuur binnen de soort. Hier heeft men de skeletten gevonden van meerdere Tyrannosaurussen. Deze dieren waren van een verschillende leeftijd. Wetenschappers hebben ontdekt dat hij de juiste snelheid en uitstekende zintuigen had, om op een effectieve manier te kunnen samenwerken. Dit zou diverse voordelen hebben geboden voor de overlevingskans van de soort.

De verschillende voordelen van een samenwerking

Wanneer roofdieren met elkaar samenwerken, gebruiken ze minder energie. Door een tactisch samenspel kunnen ze namelijk ervoor zorgen dat het rendement hoger ligt, dan wanneer ze individueel te werk zouden gaan. Hiernaast kunnen ze gezamenlijk prooien vangen die anders te groot voor ze zijn. Tegelijk kunnen ze door middel van de samenwerking hun prooi tactisch insluiten. Zelfs snelle prooidieren kunnen hierdoor gevangen worden. Na het binnenhalen van de buit, kan het karkas onderling verdeeld worden. Het alpha mannetje krijgt hier het grootste gedeelte van. Om samen te kunnen werken, is er een hoge intelligentie vereist.

Een hoog ontwikkelde intelligentie

Naast de onderzoeksresultaten van huidige roofdieren en de gevonden voetafdrukken, zijn er andere aanwijzingen voor een gezamenlijke jacht. De hersenen van de Tyrannosaurus rex waren blijkbaar groter dan wat wetenschappers eerder dachten. Zijn hersenen waren zelfs drie keer zo groot als de hersenen van de meeste dinosaurussen. Dit heeft men ontdekt door middel van CT scans. Met behulp van de CT scans, hebben wetenschappers de omvang kunnen meten van het binnenste gedeelte van de schedel. De grote omvang laat zien dat ze intelligent genoeg waren om samen te kunnen werken. Waarschijnlijk jaagden ze op een zelfde strategische wijze als hedendaagse roofdieren.

De overeenkomsten met hedendaagse roofdieren

Roofdieren werken soms samen om hun individuele overlevingskans te vergroten. Onder leeuwen komt deze samenwerking regelmatig voor. Tijgers jagen juist alleen. Dit heeft te maken met de leefomgeving waarin deze dieren zich bevinden. In een bosachtige omgeving is het namelijk eenvoudiger om een verrassingsaanval uit te voeren. Tijgers wachten geduldig af totdat hun prooi voorbij komt wandelen. Deze methode staat sterk in contrast met de jachtmethode van de Tyrannosaurus. Omdat de Tyrannosaurus enorm was en op grote prooidieren jaagde, ging hij waarschijnlijk op een pro-actieve wijze op jacht. Leeuwen gaan meestal op zoek naar de zwakste dier van de kudde. Prehistorische roofdieren deden dit waarschijnlijk ook. Dezelfde intelligente manier van jagen komt ook bij wolven voor. Door op een specifieke wijze hun prooi te omsingelen, zijn de dieren zeer effectief tijdens hun jacht.