De Triceratops, een dinosaurus uit het Krijt-tijdperk

De Triceratops was één van de laatste overgebleven dinosaurussen uit de oertijd. Hij kwam in deze tijd regelmatig in aanraking met roofdieren zoals de Tyrannosaurus. Hij was een herbivoor die mogelijk zijn horens kon gebruiken om voedsel te bemachtigen. Hoogstwaarschijnlijk kon hij deze horens ook gebruiken om zichzelf te verdedigen tegen allerlei roofdieren. De Triceratops behoorde tot de grootste planteneters uit deze periode. Hij kon namelijk een lengte bereiken van zo'n 9 meter.

De Triceratops

• Eén van de laatste dinosaurussen uit de oertijd
• Gewicht, afmetingen en overige kenmerken
• De Triceratops was een planteneter

Eén van de laatste dinosaurussen uit de oertijd

De Triceratops was één van de laatste overgebleven dinosaurussoorten. Hij leefde namelijk tot zo'n 65,5 miljoen jaar geleden. Naast de Triceratops werd de aarde bevolkt door onder andere Pterosauriërs en Tyrannosaurussen. Er vond aan het einde van zijn tijdperk (het Krijt) een enorme meteorietinslag plaats waardoor de dinosaurussen uiteindelijk uitstierven. Archeologen hebben namelijk geen fossielen gevonden die recenter zijn.

Archeologen gebruiken fossielen om allerlei informatie te ontdekken

Een ontdekking in Montana heeft uitgewezen dat de Triceratops tot de laatste dinosaurussen behoorde. Overige vondsten in het gebied waren namelijk een stuk ouder. Archeologen hebben een bruine hoorn gevonden die hoogstwaarschijnlijk een onderdeel was van een volwassen Triceratops. Wetenschappers hebben tevens andere ontdekkingen gedaan door fossielen te bestuderen die men elders heeft gevonden. Zij hebben onder andere vastgesteld dat hij dikke schubben had. Men weet echter niet welke kleur hij had. Deze informatie is namelijk moeilijk uit fossielen te achterhalen. Zij hebben echter wel onder andere zijn gewicht en afmetingen weten te bepalen.

Gewicht, afmetingen en overige kenmerken

De Triceratops kon een lengte van 9 meter en een hoogte van 3 meter bereiken. Hij had een stevige lichaamsbouw waardoor hij een gewicht van 13 ton kon bereiken. Hij had vier korte maar dikke poten waar hij op stond. Met behulp van zijn poten en staart kon hij zichzelf in balans houden. Dit was nodig vanwege zijn zware horens.

De indrukwekkende horens van de Triceratops

Hij had twee lange horens op zijn voorhoofd en een kleine hoorn nabij zijn neus. De twee lange horens konden een meter lang worden. Zijn horens zorgden er waarschijnlijk voor dat hij zich kon verdedigen tegen allerlei roofdieren. In dezelfde periode leefden namelijk de grootste roofdieren die ooit op aarde hebben geleefd. Vleeseters zoals de Tyrannosaurus jaagden zelfs in groepen om planteneters zoals de Triceratops aan te kunnen vallen. Onderzoekers hebben zelfs tandafdrukken ontdekt die duiden op een gevecht met een tyrannosaurus. Deze tandafdrukken in zijn horens zijn deels verdwenen. Hiermee is bewezen dat hij de mogelijkheid had om zichzelf succesvol tegen zo'n roofdier te kunnen verdedigen. De jonkies en de zieke exemplaren waren meestal als eerste het slachtoffer. Hiernaast kon hij zijn horens eventueel gebruiken om zichzelf te verdedigen tegen rivaliserende soortgenoten.

Overige mogelijke functies van zijn horens
Wetenschappers vermoeden dat zijn horens óók dienden om indruk te wekken op exemplaren van het vrouwelijk geslacht. Hiernaast konden zijn horens mogelijk gebruikt worden als middel om mee te communiceren en elkaar te kunnen identificeren. Een andere mogelijkheid is dat hij hiermee grote planten omver kon werpen zodat hij bij zijn voedsel kon. Naast zijn bijzondere horens was de Triceratops duidelijk te herkennen aan zijn grote kam.

De Triceratops had een bijzondere kam

Het reptiel had aan de achterzijde van zijn kop een beenschild met kleine stekels die hem mogelijk bescherming bood. Een andere theorie is dat hij zijn kam gebruikte om vrouwtjes naar zich toe te lokken. Dit zou in combinatie met kleuren geweest kunnen zijn. Het zou vergelijkbaar zijn geweest met de manier waarop sommige huidige diersoorten het andere geslacht aantrekken.

De Triceratops was een planteneter

De herbivoor at diverse plantensoorten met behulp van zijn snavelachtige bek. Hiermee kon hij stevige struiken uit de grond trekken om ze vervolgens met zijn tanden te vermalen. Hij kwam namelijk niet zoals andere herbivoren hoog genoeg om de bladeren van bomen te bereiken. Zijn snavelachtige bek zorgde ervoor dat hij geen last had van de scherpe onderdelen van struiken. Hij had maar liefst 800 tanden die continu vernieuwd werden. Dit zorgde ervoor dat hij continu geschikte tanden had om te kunnen kauwen. Naast zijn bek gebruikte hij zijn horens om onder andere varens uit de grond te halen. Varens waren tevens de meest voorkomende planten uit deze tijd. Deze planten groeiden laag genoeg voor deze dinosaurussoort om op te kunnen eten.