Alma's – een Siberische restpopulatie van de neanderthalers?

Alma's leven in Siberië, Mongolië en in de grotten van de Kaukasus, zo luidt het verhaal. Behaarde, schuwe wezens die op mensen lijken, maar dat niet zijn. Getuigenverslagen genoeg. Volgens sommige wetenschappers, onder wie Myra Shackley van de universiteit van Leicester, vormen alma's een restpopulatie van de neanderthalers. Onderzoek heeft echter nog geen sluitend bewijs opgeleverd. De vermeende hominiden, die zich kennelijk goed verborgen weten te houden, zijn al eeuwenlang bekend bij de bewoners van de Kaukasus, maar ook bij het bergvolk van de Pamir in Centraal-Azië en in het Mongoolse gedeelte van het Altaj-massief. De wetenschap beschouwt de aanwezigheid van alma's inmiddels als onwaarschijnlijk en net zo min te bewijzen als het bestaan van Bigfoot of de yeti. Het onderzoek duurt voort.

Inhoud

• Alma's met een platte neus en zware wenkbrauwboog
• Ooggetuigen
• Waarnemingen en mythen over de alma's (neanderthalers)
• Gevangengenomen alma
• Neanderthalers?
• Rode leger
• Zijn alma's de Europese Bigfoot

Alma's met een platte neus en zware wenkbrauwboog

In de Tweede Wereldoorlog zouden krijgsgevangenen tijdens hun vlucht door de onherbergzame Kaukasus vreemde wezens hebben waargenomen. Mensachtigen van ruim twee meter lang – volgens andere getuigen wel drie meter – met een platte neus en een zware wenkbrauwboog. Ook zouden ze over het hele lichaam roodbruin behaard zijn.

Ooggetuigen

In elk ooggetuigenverslag wordt melding gemaakt van een lange romp, korte benen en mensenhanden. Volgens veel cryptozoölogen is er sprake van een gelijkenis tussen de beschrijvingen van de ooggetuigen en de huidige, moderne reconstructies omtrent de lichaamsbouw van de vroegere neanderthalers.

Waarnemingen en mythen over de alma's (neanderthalers)

De alma's – Mongools voor 'wildemannen' – maken deel uit van de mythen en legenden van de Siberische en Mongoolse bevolking. De schriftelijk vastgelegde waarnemingen gaan terug tot in de 15de eeuw. Onderzoekers van de universiteit van Ulaanbaatar (hoofdstad Mongolië) hebben veel verslagen verzameld over deze vreemde wezens.

Mongolië
In 1430 zou Johannes Schiltberger tijdens zijn reis door Mongolië als gevangene van een Mongoolse khan deze mensachtigen met eigen ogen hebben gezien, waarna hij er in zijn dagboek een hoofdstuk aan wijdde. Overigens, maar dat terzijde, noteerde hij als een van de eerste Europeanen de kenmerken van de przewalskipaarden, die in deze contreien leven.

Gevangengenomen alma

Uit het afgelegen Kaukasische bergdorpje T'khina (Abchazië) komt het verhaal over een in 1850 gevangengenomen almavrouw, die nadat ze 'getemd' was te werk werd gesteld bij de bergbewoners als hulp in de huishouding. Ze werd Zana genoemd, kreeg kinderen en overleed naar verluidt in 1890. Men vermoedt dat Zana in de Ottomaanse periode als robuuste Afrikaanse slavin in Abchazië terecht is gekomen. Er doen verhalen de ronde over de mogelijkheid dat ze een afstammelinge is geweest van een Afrikaanse populatie die tienduizenden jaren geleden Afrika had verlaten.

Schedel
Volgens professor Bryan Sykes van de Universiteit van Oxford is het DNA van Zana 100 procent subsaharaans, en de behouden gebleven schedel van een van haar zoons zou volgens een Russische wetenschapper kenmerkend zijn voor de Neolithicum Vovnigi II-schedels (steentijd). Naast deze verhalen zijn er talrijke andere verslagen en getuigenissen van 'close encounters' met alma's.

Neanderthalers?

De Homo neanderthalensis, kortweg neanderthaler, verdween tussen 30.000 en 35.000 jaar geleden van het Europese continent, hoewel omtrent deze tijdspanne verschillende hypothesen opgang doen. De neanderthalers zouden zich ontwikkeld hebben uit de vroegere Homo heidelbergensis. Skeletresten zijn gevonden in zowel Europa als in Klein- en Centraal Azië. Men neemt aan dat de neanderthaler gelijktijdig leefde met de cro-magnonmens, ofwel Homo sapiens of moderne mens. Mogelijk stamt de neanderthaler indirect af van de Homo erectus, die Afrika verliet en zich elders in de wereld vestigde, terwijl de 'moderne mens' zich uit een andere ondersoort van de Homo erectus heeft ontwikkeld, dus onafhankelijk van de neanderthaler.

Rode leger

Kort na de Duitse inval in 1941 namen soldaten van het Rode Leger in de Kaukasus een man gevangen die volledig behaard was en menselijke én aapachtige trekken had. De 'wildeman' kon of wilde niet praten. De frontsoldaten schoten hem uiteindelijk zonder pardon dood, omdat ze hem als een spion beschouwden.

Nazaten van neanderthalers?
Wetenschappers van de universiteit van Ulaanbaatar hebben nog veel meer meldingen binnengekregen over alma's die zouden zijn vermoord. Op de bewuste plaatsen is echter nooit een lijk van deze vermeende hominiden aangetroffen. Dr. Myra Shackley van de universiteit van Leicester blijft er evenwel vast van overtuigd dat de alma's nazaten zijn van restpopulaties van neanderthalers uit zowel Siberië als Mongolië.

Zijn alma's de Europese Bigfoot

Opmerkelijk is in elk geval dat de fysieke beschrijvingen in zekere zin overeenkomen met de verslagen over Sasquatch (Bigfoot) in Noord-Amerika en Canada. Ook zijn er treffende gelijkenissen met de yeti (verschrikkelijke sneeuwman) uit de Himalaya. In wetenschapskringen wordt de yeti (en Bigfoot) voor een beer aangezien. Bij het onderzoek naar de alma's neigt de conclusie ook in die richting, hoewel in de getuigenverslagen de 'Europese yeti of Bigfoot' er beslist menselijker uitziet. Vandaar dat er telkens vermoedens opduiken dat de alma's afstammen van de neanderthalers, of dat het een restpopulatie betreft van de Homo neanderthalensis die zich door de eeuwen heen goed verborgen heeft weten te houden in de uitgestrekte, onherbergzame gebieden van Rusland en Mongolië.

Lees verder

• Grootvoeten op het spoor – Sasquatch (Bigfoot)
• Grootvoeten op het spoor – Yeti (verschrikkelijke sneeuwman)
• Heeft de kabouter echt bestaan?
• Het monster van Loch Ness – mythe of werkelijkheid?
• De hardnekkige mythe van het gevleugelde paard