Aantonen van DNA

Dit artikel is een proef om DNA uit het speeksel aan te tonen. In de proef wordt onderzocht of je DNA aan kan tonen met alcohol, afwasmiddel en zoutwater en in welke verhoudingen.

Aantonen van DNA uit het speeksel

Wij gaan onderzoeken of je DNA aan kan tonen met alcohol, afwasmiddel en zoutwater. En als dat mogelijk is, in welke verhoudingen je deze drie dingen moet laten 'reageren' met elkaar. Voor we konden beginnen, moesten we eerst een aantal benodigdheden bij elkaar verzamelen: een aantal reageerbuizen met schaal, bekerglaasjes en niet te vergeten de alcohol, het afwasmiddel, het zout en water.We hadden geen idee of het zou werken en hoe de proef zou gaan werken, dus gingen we gewoon aan de slag. Elke keer veranderden we de hoeveelheid van een van de drie stoffen (alcohol, afwasmiddel en de hoeveelheid zout in het water).

De proef verliep als volgt:

• Drie reageerbuizen werden gevuld: één met alcohol, één met zout en water en de laatste met afwasmiddel en water.
• De oplossing van afwasmiddel met water werd in een bekerglaasje gegoten, het zoute water in een plastic bekertje.
• De proefpersoon gorgelde een aantal seconden (hier steeds 10) met het zoute water en spuugde het vervolgens in het bekerglaasje met het afwasmiddel. Tegelijkertijd werd de alcohol erbij gegooid. Als de bewering dat je DNA uit speeksel kan isoleren zou kloppen, zou er DNA te zien zijn.

De eerste paar keer was het niet meteen raak, dus moesten we de verhoudingen van de stoffen veranderen, terwijl we niet eens zeker wisten of er wel DNA te zien zou zijn. Na een aantal keer proberen en verhoudingen veranderen, was er een witte, soort plakkerige, sliert zichtbaar geworden. We gingen er vanuit dat dit DNA was, en na wat navraag, bleek dit inderdaad zo te zijn. Het is dus mogelijk DNA uit speeksel te isoleren. Waarschijnlijk is het geen zuiver DNA wat zichtbaar is, maar het overgrote deel van wat je ziet, is DNA. We hebben ook geprobeerd zuiver DNA vrij te maken door een enzym aan het mengsel toe te voegen, dit enzym zou dan de eiwitten afbreken, zodat er alleen DNA overblijft. Dit lukte ons echter niet, vooral omdat we niet precies wisten hoeveel we moesten gebruiken en waar we dat bij moesten doen.

De hoeveelheid waarin de DNA het beste te zien was, is de volgende:

• 10 milliliter zeep + 6 milliliter water
• 15 milliliter alcohol
• 5 milliliter zout + 50 milliliter water

Een hoeveelheid waar het DNA niet duidelijk zichtbaar was, maar wel aanwezig, is:

• 10 milliliter zeep + 6 milliliter water
• 5 milliliter alcohol
• 2 milliliter zout + 50 milliliter water

Een hoeveelheid waar helemaal niks te zien was, is deze:

• 10 milliliter zeep + 6 milliliter water
• 15 milliliter alcohol
• 10 milliliter zout + 50 milliliter water

Conclusie

Zoals je ziet, moet je dus heel nauwkeurig zijn met het afmeten. Bij een kleine verandering kan er al niks meer zichtbaar zijn. De zeepoplossing (breekt de celmembranen af, waardoor het DNA uit de kern vrijkomt) hebben we niet hoeven veranderen. De zoutoplossing en de alcohol (daarin lost het DNA niet op en trekt naar de bovenlaag) daarentegen hebben we veel verschillende waarden uitgeprobeerd.