NASA ontdekt aardachtige planeet: de Kepler-186f

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft in april 2014 aangekondigd een planeet te hebben ontdekt dat overeenkomsten vertoont met de aarde. Deze planeet, de Kepler-186f, is qua grootte ongeveer vergelijkbaar met de aarde en bevat mogelijk vloeibaar water. Aanwezigheid van vloeibaar water maakt de kans op buitenaards leven alsmaar groter.

Kepler-186f

De planeet die NASA heeft ontdekt, ook wel de Kepler-186f genoemd, is ongeveer even groot als de aarde. De afstand tussen Kepler-186f en de dwergster Kepler-186 zou vloeibaar water mogelijk moeten maken. Bijgevolg is het niet ondenkbaar dat er leven aanwezig is op deze planeet. "Het is de eerste exoplaneet met de omvang van de Aarde die is aangetroffen in de leefbare zone van een andere ster", concludeerde astronoom Elisa Quintana. Kepler-186f bevindt zich op ongeveer 500 lichtjaren afstand van de aarde.

Ruimtetelescoop Kepler

De exoplaneet werd ontdekt door de ruimtetelescoop Kepler. Deze telescoop werd in 2009 in de ruimte gestuurd om op zoek te gaan naar vergelijkbare planeten als de aarde. Vóór de vondst van de Kepler-186f, heeft de ruimtetelescoop reeds meerdere exoplaneten gevonden. Deze planeten bleken echter gigantische gasbollen te zijn, terwijl het materiaal van de Kepler-186f nog niet vaststaat. NASA weet desalniettemin vrijwel met zekerheid te zeggen dat de bodem van de planeet 'rotsachtig' is.

'De Grote Filter'

De ontdekkingen door de ruimtetelescoop Kepler vergroten de kans om buitenaards leven te vinden. Hoe komt het echter dat we dit nog altijd niet hebben gevonden? Er bestaan namelijk nog honderden miljarden andere zonnestelsels naast ons zonnestelsel. Een antwoord op dit dilemma kan geboden worden door 'de Grote Filter'. Kort gezegd houdt dit in dat buitenaards leven uitsterft wanneer het op zoek gaat naar ander buitenaards leven. Een andere reden kan zijn dat er simpelweg weinig intelligent leven bestaat in ons heelal. Daarnaast kan de oorzaak ook te vinden zijn in de perfecte omstandigheden die nodig zijn om tot een complexe vorm van leven (en bijgevolg een hoge vorm van intelligentie) te komen. Voorbeelden van deze 'perfecte omstandigheden' zijn de afstand van de aarde tot de zon en de buitengewoon grote maan die ons voorziet van de vier seizoenen.

Zorgt de mens voor zijn eigen ondergang?

Een andere optie voor het niet vinden van ander leven, is dat buitenaards leven niet lang genoeg kan overleven om gevonden te worden. Misschien krijgt iedere vorm van leven maar een bepaalde mate van tijd om op een planeet door te brengen. De mens heeft bijvoorbeeld pas enkele tientallen jaren weten te overleven met de aanwezigheid van nucleaire wapens. De vraag is of het leven op aarde stand houdt als deze technieken zich nog verder ontwikkelen. Wetenschappers zoals Stephen Hawking hebben hun bezorgdheid uitgedrukt aangaande het uitbouwen van superintelligente machines en vergaande technologie. Zij stellen aan de kaak dat de gevolgen van deze vergaande technologie nog te weinig zijn onderzocht.

"De stilte van de nacht is goud waard..."

Ars Technica werpt een ander licht op de zaak omtrent buitenaards leven. Hij veronderstelt dat er een grootse toekomst voor de mensheid in het verschiet ligt als wij het enige leven in het heelal blijken te zijn. Desalniettemin zal enkel de toekomst kunnen uitwijzen of we alleen zijn of niet.