De zon, ster in ons zonnestelsel

De zon is het middelpunt van ons zonnestelsel. Alle planeten in ons zonnestelsel draaien erom heen. Door de zon is er leven mogelijk op aarde. Het levert bijvoorbeeld een bepaalde temperatuur om leven verdraagzaam te maken en het laat planten zuurstof maken. Kortom, de zon is onmisbaar voor ons.

Inhoud

• Massa
• Kern
• Zonnevlek
• Levensloop

Algemene gegevens

Diameter: 1,392x10^6 km
Massa: 1,989x10^30 kg
Samenstelling van kern: H+ en He
Dichtheid kern: 148 g/cm^3

Massa

De diameter van onze zon is 109 keer zo groot als de diameter van de aarde. Onze zon is ten opzichte van de andere sterren in het heelal wat betreft de grootte heel gemiddeld. De zon heeft geen vaste kern en bevat tevens ook geen vaste omhulsel, het is namelijk in plasmatoestand. Door zijn plasmatoestand is de zon in staat om in verschillende snelheden om zijn as te draaien.

Kern

Binnen de kern wordt ongeveer 91% van de totale geproduceerde energie afgegeven. Dat doet hij door middel van kernfusie. Kernfusie is een reactie die tot stand komt door het omzetten van waterstof atomen in helium. De energie wordt vervolgens via convectie stromingen en straling naar de oppervlakte van de zon getransporteerd. De temperatuur in de kern is zo'n 15 miljoen Kelvin.

Zonnevlek

Zonnevlekken zijn donkere vlekken die te zien zijn op de oppervlakte van de zon. Deze ontstaan op plekken waar de zon relatief koel is. De hoeveelheid zonnevlekken geeft aan hoe actief de zon is. Hoe meer zonnevlekken, hoe actiever de zon is. Om de 11 jaar is de zon op zijn hoogtepunt wat betreft de activiteit. Als de zon op zijn hoogtepunt is, is de kans op poollicht op aarde het grootst. Nadat de hoogtepunt bereikt is, verschuiven de magnetische polen van de zon van plek.

Levensloop

Onze zon wordt ook wel een gele ster genoemd. Dat houdt in dat onze zon veel sterker en zwaarder is en tegelijkteid kleiner is dan de grote blauwe reuzesterren. De levensloop van onze zon is ingedeeld in 4 fases: protoster, hoofdreeksster, rode reus, witte dwerg.

Protoster

Deze fase houdt in dat een zon net ontstaan is uit een gaswolk met zijn eigen zwaartekracht. De zwaartekracht zorgt ervoor dat deeltjes van de gaswolk naar elkaar getrokken worden waardoor de dichtheid en temperatuur van de gaswolk steeds groter wordt. Als de temperatuur eenmaal hoog genoeg is, komt kernfusie tot stand. Vaak ontstaan planeten bij sterren in deze fase.

Hoofdreeksster

In deze fase is een zon volop actief. De kernfusie is in volle gang en er komt veel warmte vrij. De zon kan volwassen worden genoemd.

Rode reus

In deze fase is de ster aan het einde van zijn levensfase. Doordat de waterstof opraakt zal kernfusie steeds minder plaatsvinden. Hierdoor neemt de stralingsdruk af, evenals de energie- en licht afgave. Als gevolg hiervan wordt de zwaartekracht die de kern uitoefend steeds groter waardoor de temperatuur weer stijgt. Hierdoor wordt de hoeveelheid van kernfusies buiten de kern veel groter. De zon wordt daardoor steeds groter. Op een gegeven moment is de temperatuur in de kern zo hoog, dat de helium omgezet wordt in koolstof. Hierdoor ontstaat er een grote nevel rondom de ster.

Witte dwerg

Dit is de laatste fase van de ster waarbij er geen sprake is kernfusie. In deze fase geeft de ster nog wel licht af, maar is de hoeveelheid licht vele malen kleiner. De ster is dan ongeveer even groot als de aarde. Als de ster een erg kleine masse heeft, kan het eindigen als een zwart gat.