Ruth Benedict – Antropologe

Ruth Benedict is een van de bekendste cultureel antropologen en een pionier in dit vakgebied. Ze werd vooral beroemd door haar boek 'Patterns of Culture' en door een boek over Japanse cultuur.

Jeugd

Benedict werd geboren in 1887 in New York (haar vriendin Margaret Mead schrijft echter dat ze in de Shenango Valley in New York State werd geboren) als Ruth Fulton. Op jonge leeftijd verloor ze haar vader, iets wat een grote invloed op haar verdere leven had. Ze verweet haar moeder dat die bleef zwelgen in het verdriet om de dood van haar man. Ze had last van depressieve buien en was gedeeltelijk doof. Als meisje al begon ze met het schrijven van poëzie. In 1905 begon Benedict haar studie aan Vassar College, samen met haar zus. Ruth specialiseerde zich in Engelse literatuur en ging na haar studie voor een jaar naar Europa. Daarna had ze verschillende banen totdat ze Stanley Benedict, een biochemicus, ontmoette en in 1914 met hem trouwde. Het huwelijk verliep niet zo voorspoedig als Ruth had gehoopt. Haar man liep tijdens een incident op het werk een gasvergiftiging op en het stel was niet in staat kinderen te krijgen. Om haar tijd op een prettige manier door te brengen besloot ze lessen te nemen aan The New School of Social Research, waar ze Alexander Goldenweiser en Elsie Clews Parsons leerde kennen, die haar in de antropologie introduceerden.

Antropologie

In 1921 ging ze studeren aan Columbia University en kwam in contact met Franz Boas, de grondlegger van de Amerikaanse antropologie. Vanwege haar leeftijd kwam Benedict niet in aanmerking voor een beurs, maar met steun van Boas was ze in staat haar studie in drie semesters af te ronden. In 1923 promoveerde Benedict met een werk waarin ze de culturele invloed van een persoonlijke religieuze ervaring beschrijft. Hiermee zette ze de toon voor de rest van haar werk. Benedict had een andere achtergrond dan veel van haar medestudenten, die de nadruk op geschiedenis legden. Benedict echter had haar literaire achtergrond en Goldenweiser had haar interesse voor symbolisme, religie en mythologie gewekt. Ze zocht naar thema's die zich herhaalden en de waarde die werd gehecht aan bepaalde normen en ideeën en hoe deze zaken al of niet bij elkaar pasten. In 1922 werd Benedict gevraagd om les te geven aan Barnard College, waar ze Margaret Mead ontmoette.

Onderzoek

In de jaren twintig deed Benedict onderzoek bij verschillende Noord-Amerikaanse indianenstammen. Vooral haar werk onder de Zuni indianen is erg bekend. Begin jaren dertig scheidde Benedict van haar man, die niet blij was met haar werkzaamheden en kreeg ze eindelijk een officiële positie, ze werd assistant professor van Franz Boas. In 1934 publiceerde ze haar bekendste boek ' Patterns of Culture'. In 1939 deed Benedict voor het laatste onderzoek, bij de Blackfoot Indianen. Ze werd lid van het Committee for National Morale, waarbij psychologie en antropologie werden toegepast om het nationale moreel tijdens de oorlog op te bouwen. In 1941 werd ze lid van het Institute for Intercultural Studies en als zodanig werd ze gevraagd door het Office of War Information om over Europese en Aziatische culturen te schrijven. Ze specialiseerde zich in Japan en schreef er een bestseller over 'The Chrysanthemum and the Sword'. Benedict was een van de eerste die antropologie toepaste op moderne samenlevingen. De 'nationale karakter' aanpak uit deze periode werd later heftig bekritiseerd, haar beschrijvingen waren te stereotype en ze hield te weinig rekening met zaken als klasseverschillen.

Cultureel determinisme

Ruth Benedict legde in haar werk de nadruk op tolerantie. Ze zag de grote verschillen tussen culturen, maar ook tussen individuen onderling. Ze legde de nadruk op de kracht van gewoontes en het lerend vermogen van mensen, dat in haar ogen belangrijker was dan biologische aanleg. De dynamiek tussen de samenleving waarin iemand leeft en zijn of haar persoonlijkheid had haar grootste interesse. Benedict geloofde in de kracht van het individu om het persoonlijke leven te veranderen en op die manier de hele samenleving. De traditie waarin Benedict werkte wordt ook wel cultureel determinisme genoemd.

Margaret Mead

Margaret Mead en Ruth Benedict hadden een erg nauwe band. Ze schijnen zelfs geliefden te zijn geweest, maar hun band ging veel verder dan alleen dat. In een tijd dat er nauwelijks vrouwelijke academici waren, schiep hun werk in een vrouw-vijandige wereld een sterke band. Beide vrouwen waren sterke persoonlijkheden, die zich een weg vochten in een tijd die daar nog niet geheel klaar voor was.

Professoraat

Als vrouw werd Benedict nog steeds gedeeltelijk buitengesloten op universitair niveau. Niettemin kreeg ze in 1948 een beurs om een groot Intercultureel onderzoek op te zetten, waarbij 120 deelnemers voor vier jaar aan werkten. Benedict besloot naar Europa te reizen om te zien hoe ze het er tijdens de Tweede Wereldoorlog had afgebracht met haar onderzoeken van een afstand. Na haar terugkomst werd ze ernstig ziek en stierf op 17 september 1948. Dit nadat haar in juli eindelijk een professoraat was toegekend, waar ze nu niet meer aan toe kwam.