Het eetgedrag en levenswijze van de uitgestorven mosasaurus

De mosasaurus was een enorm reptiel uit de prehistorie. Hij heeft de naam "mosasaurus" gekregen vanwege zijn oorsprong. Bij zijn ontdekking hadden wetenschappers echter moeite met het identificeren en classificeren van zijn overblijfselen. Desondanks begrijpen wetenschappers steeds beter hoe het dier vroeger leefde. Hij maakte de oceanen onveilig met zijn scherpe kaken en bijzondere jachtmethodes. Hierdoor deelde hij de toppositie van de voedselketen. Hoe groot kon hij worden en zou hij een aaseter geweest kunnen zijn? Hoe zag een aanval van een mosasaurus eruit?

De mosasaurus

• De bijzondere ontdekking van de mosasaurus
• Enorme afmetingen
• Jacht op verschillende prooidieren

De bijzondere ontdekking van de mosasaurus

De mosasaurus staat ook wel bekend als de "Maashagedis". Hij leefde in het laatste deel van het Krijttijdperk, ongeveer 80 tot 65 miljoen jaar geleden. Aan het einde van deze periode stierven ook de dinosaurussen uit. De naam "mosasaurus" stamt af van het gebied van waar hij ontdekt is. Het dier is namelijk in 1767 rondom de Maas ontdekt, bij de Limburgse plaats Maastricht. Pas in 1822 kreeg het fossiel de naam "mosasaurus". De Latijnse vertaling van "Maas" is namelijk "Mosa". In het Krijttijdperk was dit gebied een onderdeel van de oceaanbodem. Toen zijn fossielen ontdekt werden was het nog onduidelijk tot welke diersoort de fossielen behoren.

Problemen bij het classificeren van de fossielen

Tijdens de ontdekking van de mosasaurus dachten onderzoekers dat de fossielen afkomstig waren van een prehistorisch vis. In deze periode had men namelijk niet de kennis in pacht om te kunnen weten dat het een zeereptiel is. Later dacht men dat het overblijfselen waren van een krokodil, echter blijkt dit óók niet juist te zijn. Slangen en varanen staan namelijk het dichtst bij de uitgestorven diersoort. De komodovaraan is het meest verwant aan de mosasaurus. Naast de gevonden fossielen in West-Europa, zijn er óók overblijfselen gevonden in Noord-Amerika, Afrika en rondom Antarctica. Uit deze fossielen is op te maken dat we te maken hebben met een enorm reptiel.

Enorme afmetingen

De mosasaurus had grote ogen en enorme kaken. Hij kon een lengte bereiken van maximaal achttien meter. Tevens kon hij een gewicht bereiken van 5,5 ton. De kleinste soort werd echter slechts vier meter lang. Omdat sommigen van deze reptielen zo groot werden, zorgden ze waarschijnlijk in open zee voor nageslacht. Hieruit valt op te maken dat ze waarschijnlijk geen eieren legden. De grootste exemplaren stonden bovenaan de voedselketen.

Jacht op verschillende prooidieren

De mosasaurus was een carnivoor met scherpe tanden. Zijn lichaam was stevig gebouwd, waardoor hij de mogelijkheid had om grote prooidieren te kunnen aanvallen. Zelfs haaien en zijn soortgenoten stonden op het menu. Wetenschappers hebben ontdekt dat zijn reukorgaan echter slecht ontwikkeld was. Hierdoor valt te concluderen dat hij waarschijnlijk geen aaseter was. Aaseters hebben namelijk een goed ontwikkeld reukorgaan om gewonde of dode prooidieren effectief te kunnen opsporen. De mosasaurus had een grote verscheidenheid aan diersoorten op het menu, zoals reptielen en prehistorische vogels.

Zeereptielen

Waarschijnlijk bleef het dier wachten totdat een potentiële prooi richting het oppervlakte kwam voor het inademen van zuurstof. Op dit moment zijn de prooidieren het zwakst, waardoor de kans groot is dat hij het dier kan vangen. Hij hanteerde voor het vangen van vogels een soortgelijk tactiek.

Vogels en gevleugelde reptielen

Wetenschappers hebben in een fossiele mosasaurus de resten gevonden van een prehistorische vogel. Deze prehistorische vogel behoort tot het geslacht "Hesperornis". Vogels en vliegende reptielen die op jacht waren naar vis werden onverwachts aangevallen.

Vissen en overige diersoorten

Omdat vissen niet richting het oppervlakte hoefden te zwemmen voor het halen van zuurstof, moest de mosasaurus gebruik maken van een verrassingsaanval om vissen te kunnen vangen. Ammonieten, prehistorische inktvissen met een schelp, waren gemakkelijker te vangen. Vanwege hun schelp konden ammonieten namelijk minder snel vluchten dan vissen. De schelp was echter niet bestand tegen de kaken van de mosasaurus.