Wormgaten: sciencefiction of realiteit?

Inhoud
- De theorie van het wormgat
- Reizen door een wormgat
- De grootte van het wormgat
- De stabiliteit van het wormgat
- Wormgaten en tijdreizen
- Reizen naar een ander universum
De theorie van het wormgat
Een wormgat, ook wel een Einstein-Rosen brug genoemd, is een theoretische doorgang in de ruimtetijd. Hierbij zou een wormgat de mogelijkheid bieden tot het afleggen van enorme afstanden in het universum, of zelfs tussen verschillende universa, aan snelheden groter dan het licht.Het bestaan van wormgaten werd in 1935 gepostuleerd door Albert Einstein en Nathan Rosen. Hiervoor baseerden de wetenschappers zich op de algemene relativiteitstheorie, die tevens ontwikkeld werd door Einstein. Deze voorspelde op basis van mathematische vergelijkingen het bestaan van de wormgaten. Een aantal van de uitkomsten van deze vergelijkingen suggereren zelfs dat zwarte gaten deel uitmaken van een wormgat.
Theoretisch gezien zou een wormgat opgebouwd zijn uit twee sferische monden die via een hals met elkaar zijn verbonden. De vorm van deze hals kan echter variëren van recht tot concaaf.
Reizen door een wormgat
Hoewel het theoretische bestaan van wormgaten reeds werd aangetoond, is er doorheen reizen nog altijd pure sciencefiction. Maar stel dat het toch mogelijk blijkt te zijn, welke zijn dan de problemen die dienen overbrugt te worden?De grootte van het wormgat
Een eerste probleem dat wetenschappers dienen op te lossen is het feit dat wormgaten in het vroege universum enorm klein blijken te zijn. Zo klein dat zelfs een atoom er met moeite doorheen past. Maar er is hoop: aangezien het heelal blijft expanderen is het mogelijk dat ‘oudere’ wormgaten ook meer uitgetrokken zijn, waardoor grotere stukken materie erdoorheen passen.De stabiliteit van het wormgat
De voorspelde Einstein-Rosenberg wormgaten blijken, volgens mathematische vergelijkingen, onvoldoende stabiel te zijn. Hierdoor zijn ze nutteloos om doorheen te reizen. Maar ook hier is er hoop.In 1988 werd door middel van de algemene relativiteitstheorie aangetoond dat er mogelijk wormgaten bestaan die stabiel genoeg zijn om te gebruiken als doorgang. Een voorbeeld hiervan is het Morris-Thorne wormgat. Dit is een theoretisch wormgat waardoor een heen- en terugreis mogelijk blijkt te zijn. Een interessant aspect van zo’n wormgat is dat ze opengehouden worden door exotische materie. Dit laatste zijn partikels die niet onderhevig zijn aan de normale wetten van fysica. Hierdoor bezitten ze abnormale fysische eigenschappen zoals een negatieve massa en densiteit.