Is er water op de maan? Ja hoor!

Is er water op de maan? NASA-onderzoekers maakten op 13 november 2009 bekend dat er water op de maan gevonden was. En niet zo’n beetje ook. Onder de ogenschijnlijk droge oppervlakte van de doodse maan is zelfs veel water aanwezig. Het water is gevonden op de Zuidpool van de maan, waar zich veel ijs bevindt. IJs wat op de maan terechtgekomen is door de inslag van kometen. De samenstelling van het water is niet exact gelijk aan het water op aarde, maar dat maakt het niet minder bruikbaar voor de mens. Het is overigens geen vloeibaar water maar ijs, of het water zit in gesteente. Water op de maan. Al heel veel jaren speculeerde men over de mogelijkheid dat de maan geen droge dorre plaats zou zijn, maar dat er onder de oppervlakte van de maan ijs en dus water aangetroffen zou worden. Al eerder werden er watermoleculen aangetroffen in gesteente dat afkomstig was van de maan, maar nu is er echt bewijs voor de aanwezigheid van veel water op de maan. Het water op de maan bevindt zich in gesteente en als ijs, onder de stoffige laag regoliet. Men hoopte water te vinden om meerdere redenen. Men kan de maan in de toekomst bijvoorbeeld vol zetten met zonnepanelen om de energie van de zon op te vangen en deze voor doeleinden op aarde te gebruiken. Rond de maan zweven geen wolken en het zonlicht is daar dus overvloedig aanwezig. Mensen hebben water nodig om langdurig in de ruimte aanwezig te zijn, onderzoek te doen of om te verblijven op een maanbasis. En de hebzuchtige mens zou de mens niet zijn als men niet uit zou zijn op het winnen van waardevolle grondstoffen die in de toekomst zeer waarschijnlijk op de maan gewonnen kunnen worden.

Het begrijpen van de maan

NASA stuurde het nieuws over het aangetroffen water in de vorm van een persbericht op de 13e november 2009 de wereld in en opende als volgt: 'De geheimen die de maan al miljarden jaren achterhoudt, worden nu ontsluierd, dit tot grote vreugde van wetenschappers en liefhebbers van de ruimte. De NASA is vandaag aan een nieuw hoofdstuk begonnen in het begrijpen van de maan…’

Water op de maan, hoe werd het ontdekt?

Op 9 oktober sloeg een Centaur-raket, die half juni naar de maan was geschoten, met een snelheid van 9000 km per uur in op de Cabeus-krater op de maan. De inslag vond dicht bij de Zuidpool van de maan plaats, waar zich vermoedelijk veel ijs zou bevinden. Dit gebied bevindt zich voortdurend in duisternis omdat er nooit zonlicht komt. De Centaur-raket stortte volgens planning samen met de LCROSS-satelliet neer op de maan met als doel een grote stofwolk te veroorzaken. Deze stofwolk met puin en stoffen werd onderzocht op de aanwezigheid van onder andere ‘ijs’. De eerste wolk bestond uit fijn stof en damp, de volgende wolk uit zwaarder materiaal wat al miljarden jaren onder de oppervlakte moet hebben gelegen. De inslag veroorzaakte het vrijkomen van ongeveer 95 liter water.

NASA onderzoek

De NASA moet de gegevens van de LCROSS satelliet nog verder beoordelen maar er blijken nog meer aangetroffen dan water. Ze speculeert men over de aanwezigheid van helium 3, een isotoop van het edelgas dat we op aarde nauwelijks tegenkomen en wat uitermate geschikt zou zijn als brandstof voor kernfusie, omdat er geen radioactiviteit bij vrijkomt. Volgens deskundigen moeten er tonnen helium-3 op de maan voorkomen. En er zijn nog meer stoffen op de maan gevonden. Interessante stoffen, die miljarden jaren opgeslagen zaten in de ijskoude onherbergzame velden van de Zuidpool van de maan. De maan is een geheimzinnige plaats die steeds meer van zijn raadsels prijs zal geven. Het maanwater wat gevonden is kan mogelijk ook informatie bevatten over het ontstaan van het zonnestelsel.

Waaraan herkennen ze maanwater?

Wetenschappers hebben het water op aarde vergeleken met het maanwater wat ze uit maangesteente hebben gehaald. De verhouding tussen waterstof- en deuteriumatomen in de watermoleculen op aarde is anders dan de verhouding in het water van de maan. Er wordt geschreven dat het water op de maan de dubbele hoeveelheid atomen bevat. Dat zou dus ongeveer deze verhouding zijn:

• Water op aarde: 1 deuteriumatoom op 6500 waterstofatomen
• Water op de maan: 2 deuteriumatoom op 6500 waterstofatomen (ongeveer)

Dit verschil is een duidelijk bewijs dat het water niet van de aarde afkomstig is.

Hoeveel water is er op de maan?

Er wordt geschat dat er op de maan ongeveer 600 miljoen ton water aanwezig is. Nadeel: het is er niet in vloeibare vorm, maar het zit in gesteende en als ijs onder de stoffige oppervlakte van de maan.

De maan als basis voor de mens

Nu de maan water blijkt te bevatten komt de realisatie van een maanbasis steeds dichterbij. Voor het winnen van energie, onderzoek en het maken van ruimtereizen... De raket heeft pas een plaats op de maan geraakt, de kans dat er op andere plaatsen nog meer water gevonden wordt is door de resultaten van de afgelezen data, erg groot geworden. Voorlopig zal de maan dan ook niet met rust gelaten worden. De NASA zou in 2020 een nieuwe bemande vlucht naar de maan willen sturen, alleen het financiële plaatje is nog niet rond. Tussen 1969 en 1972 hebben er twaalf mensen op de maan gelopen, het waren allen Amerikanen en allen van het mannelijk geslacht.

Astronauten die de maan bezocht hebben

• Neil Armstrong - Apollo 11 - juli 1969
• Edwin Aldrin - Apollo 11 - juli 1969
• Charles Conrad - Apollo 12 - november 1969
• Alan Bean - Apollo 12 - november 1969
• Alan Shepard - Apollo 14 - februari 1971
• Edgar Mitchell - Apollo 14 - februari [1971
• David Scott - Apollo 15 - juli 1971
• James Irwin - Apollo 15 - juli 1971
• John Young - Apollo 16 - april 1972
• Charles Duke - Apollo 16 - april 1972
• Gene Cernan - Apollo 17 - december 1972
• Harrison Schmitt - Apollo 17 - december 1972

Lees verder

• Dieren die de ruimte in werden geschoten
• Leven op Mars, eindelijk!